| “I Wanna Be Your Man” | ||||
|---|---|---|---|---|
 Een van 1963 Deense single covers
|
||||
| Single van de Rolling Stones | ||||
| A-side | “Not Fade Away” (US 2nd release) | |||
| B-kant | “Stoned” (UK) & (US 1st release) | |||
| Released |
|
|||
| Opgenomen | 7 oktober 1963 | |||
| Studio | Kingsway Sound, Londen | |||
| Genre |
|
|||
| Lengte | 1:43 | |||
| Label |
|
|||
| Songwriter(s) | Lennon-McCartney | |||
| Producer(s) |
|
|||
| Rolling Stones UK singles chronology | ||||
|
||||
| Rolling Stones US singles chronology | ||||
|
||||
Uitgebracht als hun tweede single op 1 november 1963, was de versie van de Stones al vroeg een hit en bereikte nummer 12 in de Britse hitlijsten. Hun uitvoering bevat de kenmerkende slidegitaar van Brian Jones en het stuwende basspel van Bill Wyman. Het is een van de weinige Rolling Stones nummers met alleen Brian Jones op achtergrondzang. In de VS werd het nummer aanvankelijk zonder succes uitgebracht als London 45-LON 9641 (met “Stoned” op de B-kant) en werd kort daarna op 6 maart 1964 opnieuw uitgebracht als de B-kant van “Not Fade Away”.
Volgens verschillende verslagen kwamen ofwel de manager/producer van de Rolling Stones, Andrew Loog Oldham, ofwel de Rolling Stones zelf Lennon en McCartney op straat tegen toen de twee terugkwamen van een prijsuitreikingslunch. Toen ze hoorden dat de band materiaal nodig had voor een single, gingen Lennon en McCartney naar hun sessie in De Lane Lea Studio en maakten het nummer – waarvan ze het couplet al hadden uitgewerkt – af in de hoek van de kamer terwijl de onder de indruk zijnde Rolling Stones toekeken.
Mick Jagger herinnerde zich het nummer in 1968:
We wisten het tegen die tijd en we waren aan het repeteren en Andrew nam Paul en John mee naar de repetitie. Ze zeiden dat ze dit deuntje hadden, ze waren toen echt hustlers. Ik bedoel, de manier waarop ze deuntjes aansloegen was geweldig: ‘Hé Mick, we hebben dit geweldige nummer.’ Dus ze speelden het en we dachten dat het vrij commercieel klonk, wat is waar we naar op zoek waren, dus we deden het als Elmore James of zoiets. Ik heb het al lang niet meer gehoord, maar het moet behoorlijk freaky zijn, want niemand heeft het echt geproduceerd. Het was helemaal knetter, maar het was een hit en klonk geweldig op het podium.
McCartney verklaarde in 2016:
We waren bevriend met ze, en ik dacht gewoon dat “I Wanna Be Your Man” goed voor ze zou zijn. Ik wist dat ze Bo Diddley spul deden. En ze hebben het goed gedaan.
Bill Wyman merkte op hoe de Rolling Stones het nummer aanpasten aan hun stijl:
We leerden het vrij snel ‘omdat er niet zoveel te leren viel. Toen haalde Brian zijn slide tevoorschijn, zijn steel (gitaar) en dadaw … dadaw … en we zeiden, ‘Yeah, that’s better, dirty it up a bit and bash it out’, en we draaiden het nummer helemaal om en maakten het veel stoerder, Stones- en Elmore James-achtig.
De Rolling Stones’ uitvoering werd alleen als single uitgebracht en verscheen niet op een studio-album. Het nummer werd in het Verenigd Koninkrijk heruitgebracht op de Decca-compilatiealbums Milestones (1972) en Rolled Gold: The Very Best of the Rolling Stones (1975). In 1989 werd het uitgebracht op het Amerikaanse verzamelalbum Singles Collection: The London Years. Het is opgenomen op de vier CD-versie van de 2012 GRRR! compilatie.
De B-kant van de tweede single was “Stoned”, een “Green Onions”-beïnvloed instrumentaaltje gecomponeerd door Nanker/Phelge, het vroege collectieve pseudoniem voor de groep. Bovendien bevatte het de ‘Sixth Stone’ pianist Ian Stewart, waardoor het de eerste uitgebrachte zelfgeschreven compositie was, met toegevoegde gesproken commentaar van Mick Jagger. Sommige originele exemplaren uit 1963 werden uitgegeven met de verkeerd gedrukte titel als “Stones”, waardoor het dubbel verzamelbaar is als een zeldzaamheid.
Op 1 januari 1964 was “I Wanna Be Your Man” van de Stones het eerste nummer dat ooit werd uitgevoerd op de BBC’s Top of the Pops. Het segment was te zien in de docu-serie The Beatles Anthology uit 1995. Een uitvoering van het nummer op The Arthur Haynes Show opgenomen op 7 februari 1964 verschijnt als onderdeel van het bonusmateriaal op de 2012 documentaire film Crossfire Hurricane.
PersonnelEdit
- Mick Jagger – lead vocals
- Brian Jones – lead guitar, backing vocals
- Keith Richards – rhythm guitar
- Bill Wyman – bass
- Charlie Watts – drums