Hypsaritmie is een zeer chaotische en ongeorganiseerde elektrische activiteit van de hersenen zonder herkenbaar patroon, terwijl een normale elektrische activiteit van de hersenen een duidelijke scheiding tussen elk signaal en een zichtbaar patroon vertoont. Het is een abnormaal interictaal patroon, bestaande uit hoge amplitude en onregelmatige golven en pieken in een achtergrond van chaotische en ongeorganiseerde activiteit gezien op het elektro-encefalogram (EEG), en wordt vaak aangetroffen bij zuigelingen met de diagnose infantiele spasmen, hoewel het ook bij andere aandoeningen kan worden aangetroffen.
Van het Grieks Hyps= Hoogte
Een vergelijking van een wakker, rustend (met activiteit), normaal EEG met een hypsarrhythmia EEG. Het hypsaritmie EEG is van een 4-maanden oud meisje met cryptogeen West-syndroom. Daarin zijn hoge amplitude golven en spikes aanwezig, willekeurig verschijnend en zonder topografische verdeling; ook is er geen frequentie noch amplitude gradiënt, wat wijst op een sterk ongeorganiseerde hersenactiviteit. Hoewel de patiënt dit schijnbaar chaotische EEG had, vertoonde hij tijdens de opname geen klinische aanvallen.
Neurologie
Gibbs en Gibbs beschreven hypsarrhythmia (oorspronkelijk gespeld met één ‘r’) in 1952 als “…willekeurige hoogspanningsgolven en spikes. Deze pieken variëren van moment tot moment, zowel in tijd als in plaats. Soms lijken ze focaal te zijn, en een paar seconden later lijken ze uit meerdere foci te komen. Af en toe wordt de spike ontlading gegeneraliseerd, maar het verschijnt nooit als een ritmisch repeterend en sterk georganiseerd patroon dat verward zou kunnen worden met een ontlading van het petit mal of petit mal variant type”.
In de meeste gevallen van infantiele spasmen, verdwijnt hypsarrhythmie of verbetert het tijdens een cluster van spasmen en/of REM slaap. Hypsaritmie blijft zelden bestaan na de leeftijd van 24 maanden.