De hyfrecator verschilt van andere elektrochirurgische apparaten doordat hij een laag vermogen heeft en niet bedoeld is voor het snijden van weefsel, of voor gebruik bij andere patiënten dan patiënten bij bewustzijn. De reden is dat de hyfrecator geen dispersief retourkussen of “patiëntenplaat” gebruikt (soms ook losjes “grondkussen” genoemd in de elektrochirurgie). Het gaat dus ofwel over een zeer laag vermogen tussen de uiteinden van de tang (bipolaire output), of anders over een wisselstroom tussen een enkele puntige metalen elektrode. stroom tussen een enkele puntige metaalelektrodensonde en de patiënt, waarbij alleen de zelfcapaciteit van de patiënt een stroomafnemer vormt (dit komt overeen met het beschouwen van de verplaatsingsstroom als de retourstroom).

In de laatste modus moet de patiënt op een geïsoleerde tafel zitten of liggen, net als bij voorwerpen die elektrostatisch moeten worden opgeladen met hoogspanningsgelijkstroom (bijvoorbeeld door een Van de Graaff-generator). Zwervende aardpaden tussen de patiënt en vreemde geleiders (zoals een metalen tafel die ergens naar de aarde leidt) kunnen naast de patiënt nog een ander capacitatief reservoir bieden, en uitbranden van het te behandelen gebied kan dus het gevolg zijn, van stroom die tussen patiënt en de aarde vloeit. Om deze reden wordt hyfrecatie en alle elektrochirurgie zonder aarding alleen uitgevoerd bij bewuste patiënten, die zich bewust zouden zijn van de brandwond en het ongemak van een ongewenst aardingstraject. (In types van elektrochirurgie die een grond-pad aanwenden, dient het grond-pad pad als zulk een lage weerstandsgrond aan de machine, dat de externe andere grondpaden onbelangrijk worden, en zo met juiste voorzorgsmaatregelen kunnen deze methodes, en vaak, op verdoofde patiënten worden gebruikt)

Omdat hyfrecation altijd een vrij laag-vermogensmodaliteit is, kan het in sommige situaties (zoals zeer kleine nevusverwijdering of verwijdering van huidtag) zonder lokale anesthesie worden gebruikt. Bij veel andere toepassingen om grotere laesies te vernietigen, wordt een injectie met plaatselijke verdoving of een regionaal zenuwblok gebruikt. De pijn van hyfrecatie is te wijten aan de verbranding van weefsel, en de pijn van elektrische stroom is afwezig, wegens de hoge (radio) frequentie die niet direct ontlading van zenuwen veroorzaakt.

Hoewel de hyfrecator niet hoofdzakelijk wordt gebruikt om weefsel te snijden, kan het in een secundaire hoedanigheid worden gebruikt om bloedingen te controleren, nadat weefsel door een standaard chirurgisch scalpel is gesneden, of anders kan het worden gebruikt om oppervlakkig weefsel gedeeltelijk te vernietigen, dat dan door de schrapende actie van een curette wordt verwijderd. Deze ingrepen worden onder plaatselijke verdoving uitgevoerd. Een voorbeeld van een dergelijke combinatieprocedure is de standaardmethode van elektrodesiccatie en curettage die door dermatologen wordt gebruikt om huidkankers te vernietigen.