Max Freedom Long schreef dat hij veel van zijn casestudies en zijn ideeën over wat te zoeken in kahuna magie had verkregen van de directeur van het Bishop Museum in Honolulu, William Brigham. Volgens een artikel in het door vakgenoten beoordeelde Hawaiian Journal of History, is er geen geloofwaardig bewijs dat de twee mannen elkaar ontmoet hebben. Zelfs als dat zo was, dan nog was Brigham geen expert op het gebied van kahuna’s en heeft hij in zijn eigen geschriften geen van de incidenten die Long aan hem toeschreef, gedocumenteerd, waaronder het lopen over hete lava. In zijn brieven en manuscripten verklaarde Brigham dat de Hawaiianen “een inferieur ras” waren, en impliceerde hij dat ze lui waren. Hij verwees naar Koningin Lili’uokalani als een “duivelin”, “squaw” en “nikker.”

Native Hawaiian geleerde Charles Kenn, erkend in de Hawaiiaanse gemeenschap als een kahuna en expert in Hawaiiaanse geschiedenis en tradities, was bevriend met Max Freedom Long maar zei: “Hoewel deze Huna studie een interessante studie is, … is het niet, en is het nooit Hawaiiaans geweest.”

Pali Jae Lee, een onderzoeksbibliothecaris bij het Bishop Museum, en auteur van het klassieke boek, Tales From the Night Rainbow, deed uitgebreid onderzoek naar Max Freedom Long en Huna. Zij concludeerde, gebaseerd op haar interviews met Hawaiiaanse ouderen, “Huna is niet Hawaiiaans.” Lee citeert Theodore Kelsey, een levende schat van Hawaii die bekend staat om zijn werk als Hawaiiaanse vertaler en die in 1936 een brief schreef aan Long (nu in het Hawai’i Staatsarchief) waarin hij kritiek uitte op zijn gebruik van de termen “unihipili” en “aumakua.”

Auteur Nancy Kahalewai, een leraar in lomilomi massage, schreef dat “traditionele lomilomi beoefenaars deze filosofie niet onderwijzen. In feite houden de meesten vol dat het helemaal niet uit de inheemse Hawaiiaanse cultuur komt.”

Wells College Professor Lisa Kahaleole Hall, Ph.D., een inheemse Hawaiiaanse, schreef in een peer-reviewed tijdschrift gepubliceerd door de Universiteit van Hawai’i dat Huna “absoluut geen gelijkenis vertoont met enig Hawaiiaans wereldbeeld of spirituele praktijk” en noemt het een onderdeel van de “New Age spirituele industrie.”

Mikael Rothstein, een universitair hoofddocent religieuze geschiedenis aan de Universiteit van Kopenhagen in Denemarken, is de auteur van verschillende boeken over religieuze geschiedenis en nieuwe religieuze stromingen. Hij schreef over Huna in een door vakgenoten beoordeelde bloemlezing:

In plaats van de Hawaiiaanse religie te integreren, lijken de New Agers echter een radicale herinterpretatie van deze traditie uit te voeren, of simpelweg tradities uit te vinden die nooit Hawaiiaans zijn geweest. … New Age voorstellingen herdefiniëren Hawaiiaanse concepten om ze in lijn te brengen met fundamentele New Age trends.

Rothstein verzamelde ook meningen en analyses van Huna door inheemse Hawaiianen:

Volgens leidende figuren in de inheemse politieke scène in Hawaii, komt dit soort New Age voorstellingen neer op regelrechte uitbuiting. De mensen hebben vaak het gevoel dat niet-Hawaiianen de inheemse intellectuele eigendomsrechten schenden en dat het uit de context gerukte gebruik van het religieuze erfgoed van Hawaï de waarden ondermijnt die verankerd zijn in concepten als kahuna, hula, Lomi Lomi, enz. Het idee alleen al dat iedereen aan een workshop zou kunnen deelnemen en binnen een paar weken kahuna-vaardigheden zou kunnen ontwikkelen, bijvoorbeeld, wordt als belachelijk beschouwd, aangezien de kennis van de traditionele kahuna eerder afhangt van een manier van leven dan van leren. …Door de Hawaiiaanse etniciteit te importeren en wat wordt gezien als de religieuze erfenis van Hawaii nieuw leven in te blazen, hebben New Agers uit Europa en de Verenigde Staten … de Hawaiianen zelf niet nodig. Ze hebben een mythe over hen nodig, en dus creëren ze die…

Chai schrijft dat Huna-boeken “voorbeelden van culturele toe-eigening” zijn.

Volgens het standaard Hawaiiaanse woordenboek van Pukui en Elbert zijn ‘unihipili de geesten van overleden personen, ‘uhane is een ziel, geest of spook, en ‘aumakua zijn familie- of persoonlijke goden, vergoddelijkte voorouders die de gedaante van dieren kunnen aannemen. Kū, Lono en Kāne zijn Hawaïaanse goden.

In de Hawaïaanse taal wordt de term kahuna gebruikt voor elke deskundige. Kahuna zijn onder andere deskundigen in het diagnosticeren van ziekten, kruidengeneeskunde, kanobouw, tempelbouw, houtsnijwerk, sterrenkijken en landbouw.