Als moeder van vier kinderen en kinderarts begrijp ik de totale uitputting en de zorgen die komen kijken bij het proberen te kalmeren van een huilende baby. Het is een van de meest voorkomende redenen waarom ouders naar de Spoedeisende Hulp komen of om mij in de kliniek te zien. Het is vooral een uitdaging voor ouders die voor het eerst komen, maar het is ook verwarrend als volgende baby’s extreem moeilijk te kalmeren zijn, in tegenstelling tot hun broers en zussen. Het kan ook moeilijk zijn als je tegenstrijdige adviezen krijgt van vrienden, familie en zorgverleners. Ik kan me nog zo goed herinneren dat ik de hele nacht met een huilende baby op de grond liep, niet wetend wat ik moest doen. Hier zijn wat tips om u te helpen uw baby te kalmeren en te weten wanneer u zich zorgen moet maken.

Waarom huilen baby’s en wat is normaal?

Huilen is een normale manier voor baby’s om te communiceren en betekent niet per se dat ze ongemak of pijn hebben. Sommige baby’s huilen echter meer dan de gemiddelde twee tot drie uur per dag. Minder dan vijf procent van deze baby’s heeft echter een medische oorzaak voor hun gehuil.

Het huilen piekt meestal wanneer baby’s ongeveer zes tot acht weken oud zijn en is vaak ’s middags of ’s avonds erger, kan zonder reden beginnen of stoppen en het kan aanvoelen alsof niets wat je doet lijkt te helpen. Baby’s kunnen ook andere niet-specifieke tekenen van angst vertonen, zoals hun benen optrekken, rood worden in het gezicht of hun rug krommen.

Het huilen wordt als buitensporig beschouwd als uw baby meer dan drie uur per dag huilt, gedurende meer dan drie dagen van de week. Deze baby’s worden soms “koliekerig” genoemd en voeden meestal goed en komen aan en hebben geen onderliggende medische oorzaak voor hun gehuil. Het huilen verbetert meestal vanzelf na drie tot vier maanden, wanneer baby’s leren de sensaties van hun lichaam als normaal te interpreteren, bijvoorbeeld de beweging van hun darmen na een voeding. Alle baby’s gaan door deze periode en het wordt vaak de “PURPLE” periode genoemd om ouders te helpen begrijpen wat er gebeurt (zie bronnen hieronder).

Wat zijn enkele van de andere redenen waarom baby’s excessief kunnen huilen?

Als het huilen recent is begonnen, is het het beste om met uw arts te controleren of uw baby geen infectie of andere medische oorzaak heeft. Als het in de loop van een paar weken langzaam erger wordt (vooral na 10-12 weken), moet u misschien rekening houden met:

1. Laattijdige koemelkallergie (KMA)/koemelkeiwitallergie

Uw baby kan KMA hebben als hij:

• irritatie en/of vaak of moeilijk voeden
• frequent overgeven
• bloed of slijm in de poep
• slechte gewichtstoename
• verschijnselen van eczeem of piepende ademhaling of een familiegeschiedenis van allergie

KMA komt bij minder dan vijf procent van de baby’s voor en is een vorm van voedselallergie waarbij het koemelkeiwit een ontsteking van de darmwand veroorzaakt. Er bestaat geen test om KMA vast te stellen, maar de diagnose kan alleen worden gesteld door zuivel voorzichtig uit het dieet te schrappen (door over te schakelen op een speciale formule of door zuivelproducten uit uw dieet te schrappen als u borstvoeding geeft) en vervolgens na twee weken opnieuw uit te dagen. Ongeveer een derde van deze baby’s kan ook geen sojamelk verdragen. Uw baby kan binnen een paar dagen veel gelukkiger zijn zonder koemelk, maar het duurt vaak een week of twee voor u echt een verschil ziet. U kunt het beste naar uw huisarts of kinderarts gaan om de diagnose te bespreken en te bespreken hoe u met KMA kunt omgaan.

1. Reflux

Reflux komt voor bij alle baby’s jonger dan 12 maanden en gaat gepaard met kleine braakjes of “posits” na het voeden. Het gaat meestal niet gepaard met pijn of een slechte gewichtstoename en het is niet aangetoond dat het een oorzaak is van prikkelbaarheid of huilen bij baby’s. In de meeste gevallen werkt refluxmedicatie niet tegen het huilen. Een zeer klein percentage baby’s kan gastro-oesofageale refluxziekte (GORD) hebben, met frequent braken en andere symptomen, zoals benauwdheid tijdens de voeding, verslikken, hoesten en een slechte gewichtstoename. Sommige gevallen van GORD worden veroorzaakt door koemelkallergie, dus het is het beste om naar de huisarts te gaan om de diagnose en behandelingsstrategieën te bespreken.

1. Lactose-intolerantie

Dit kan worden gesuggereerd als uw baby schuimende, explosieve diarree heeft en erge luieruitslag, maar het is niet duidelijk aangetoond dat er een verband is met huilen. Moedermelk en flesmelk bevatten een suiker die lactose wordt genoemd en die in de darmen wordt verteerd door een enzym dat “lactase” wordt genoemd. Een echt tekort aan dit enzym is zeer zeldzaam. Het kan voorkomen dat baby’s te veel lactose binnenkrijgen door de meer suikerrijke melk aan het begin van de voeding te drinken, in plaats van de meer vette “achtermelk” aan het eind van de voeding. Soms kan koemelkallergie lactose-intolerantie veroorzaken door ontsteking van het darmslijmvlies en verlies van het enzym. De diagnose wordt meestal gesteld aan de hand van de anamnese of een poepmonster, dat meestal niet nodig is. Een lactosevrije flesvoeding kan helpen en bij baby’s die borstvoeding krijgen kan het helpen de voedingen meer dan drie uur uit elkaar te houden en ervoor te zorgen dat de borst volledig leeg is voordat ze van kant wisselen. Een goede barrièrecrème helpt tegen luieruitslag.

Wat kunt u doen om uw baby rustig te krijgen?

Voor de meeste baby’s is de eerste stap ervoor te zorgen dat ze niet oververmoeid zijn of honger hebben. Het kan heel nuttig zijn om een dagboek bij te houden met de slaap-, voedings- en huilpatronen van uw baby. Het is belangrijk om te onthouden dat kleine baby’s veel slaap nodig hebben en dat baby’s tussen zes weken en drie maanden na anderhalf tot twee uur moe worden en weer moeten gaan slapen. Het is nuttig om enkele vermoeidheidssignalen van uw baby te leren herkennen, zoals:

• wrijven in de ogen of fronsen
• draaierige of schokkerige bewegingen of gebalde vuistjes
• huilen of grienen en moeilijk te kalmeren en te sussen zijn – dit zijn late signalen!

Als het huilen van een baby te veel als honger wordt geïnterpreteerd, kan het zijn dat hij heel vaak gevoed wordt (om het uur of twee). Als dit gebeurt, ontstaat er vaak een cyclus waarin de baby “snackt”, in plaats van een echte voeding te nemen, waardoor hij moeilijk tot rust komt. Dit patroon kan ook verband houden met een lage borstvoeding en een slechte gewichtstoename van de baby, en moet met uw arts worden besproken.

Een aantal technieken om uw baby te kalmeren en u te helpen met het huilen om te gaan

• Probeer de voedingen van uw baby te spreiden zodat hij minder vaak een goede voeding krijgt en tussendoor beter kan slapen, bijvoorbeeld om de drie tot vier uur
• Help uw baby om zichzelf te kalmeren of tot rust te komen. Dit zijn onder meer inbakeren, beweging (zoals kloppen of wiegen in het bedje) en geluid (ritmisch ‘ssst, sst’ of ‘witte ruis’)
• Bedenk dat baby’s in de eerste drie tot vier maanden niet ‘verwend’ mogen worden. Als uw baby huilt, moet hij worden getroost; de huil van uw baby negeren helpt op deze leeftijd niet. Baby’s worden niet geboren om zichzelf te kunnen kalmeren; Het is een aangeleerde vaardigheid die met de tijd komt (meestal na drie tot vier maanden) Baby’s onder deze leeftijd kunnen ook niet “getraind” worden om te slapen, maar u kunt wel een aantal van deze goede strategieën aanleren om uw baby te helpen
• Vermijd overmatige stimulatie of “te veel regelen” om uw baby in slaap te krijgen
• Als sommige van deze technieken niet werken, neem dan een pauze en ga wandelen met de baby in de kinderwagen of maak een ritje in de auto en probeer deze methoden opnieuw bij de volgende slaap
• Zorg ervoor dat je gesteund wordt. U kunt ervoor kiezen om online te winkelen, een oppas te zoeken, hulp te aanvaarden en te vragen, en te gaan liggen rusten als de baby slaapt in plaats van huishoudelijk werk te doen
• Als u zich erg uitgeput voelt, praat dan met uw arts en overweeg een moeder- en babyafdeling

De eerste stap in het aanpakken van het huilen van uw baby is het begrijpen van de normale patronen van huilen en slapen en het krijgen van wat steun om de kalmeertechnieken te leren die voor u beiden zullen werken. Onthoud dat er geen goede of foute manier is om uw baby te kalmeren, alleen wat voor u werkt. Het is essentieel dat u zich gesteund voelt door uw partner en familie en dat u tijd voor uzelf neemt. Het is goed om deze kwesties met uw huisarts, kinderarts of verpleegkundige voor de gezondheid van moeder en kind te bespreken om uit te zoeken wat goed is voor u en uw baby en om regelmatig contact met hen op te nemen.