*Photo Credit: Chris Stankis

De Hokulea – een authentieke replica van een oude Polynesische dubbelwandige kano – vaart door de wateren van Hawaii en zorgt voor een renaissance van Polynesische scheepvaarttechnieken. Zonder enige moderne technologie en alleen gebruik makend van Polynesische navigatietechnieken die van generatie op generatie worden doorgegeven, heeft de Hokulea haar zinnen gezet op het doen herleven van de Hawaiiaanse en Polynesische culturen door middel van het voertuig van de zeevaart.

De Hokulea is 61 voet en vijf inches groot en weegt 16.000 pond, en is gemaakt van multiplex, glasvezel en hars. Het vaartuig, ook bekend als waa kaulua (dubbelwandige reiskano in het Hawaiiaans) wordt op zee geleid door haar dubbele masten en lange peddel.

Geschiedenis van de Hokulea

De Hokulea voer voor het eerst in maart 1975, en maakte haar beroemde eerste reis van Hawaii naar Tahiti in 1976. Het voornaamste doel van deze eerste reis was de theorie te staven van de Aziatische oorsprong van de oorspronkelijke Oceanische volkeren, Polynesiërs en Hawaiianen.

Toen de plannen voor de eerste reis werden gemaakt, ontdekte de groep dat geen enkele Hawaiiaan de oude technieken voor het reizen in open water kende. Om hen de kunst van het navigeren zonder instrumenten bij te brengen, wierf de Polynesian Voyaging Society de Satawalese meesternavigator Maui Piailug aan om zijn kennis te delen. Onder leiding van kapitein Elia David Kuualoha “Kawika” Kapahulehua en Piailug, en met de wind in de rug, werd de eerste reis gelanceerd vanaf de heilige plaats van Hakipuu Kualoa, bij Kaneohe Bay op Oahu.

De originele Hokulea werd ontworpen door de Hawaiiaanse kunstenaar en historicus Herb Kawainui Kane, een van de oorspronkelijke oprichters van de Polynesian Voyaging Society, die de Hokulea noemde, naar de ster, die op een nacht in zijn droom verscheen. In het Hawaiiaans verwijst de naam Hokulea naar Arcturus, een van de leidende sterren voor Hawaiiaanse navigators, die recht boven de breedtegraad van Hawaii passeert en zeelieden helpt de weg naar de eilandketen te vinden.

De historische inaugurele reis van de Hokulea, was een van een reeks gebeurtenissen die leidde tot de verjonging van de Hawaiiaanse cultuur, waaronder een hernieuwde belangstelling voor de inheemse taal, dans, zingen, reizen en nog veel meer, waardoor de inheemse Hawaiianen een gevoel van empowerment en trots op hun volk en geschiedenis kregen.

Sinds de overtocht naar Tahiti in 1976 heeft de Hokulea zes grote reizen gemaakt naar bestemmingen als Aotearoa (Nieuw-Zeeland) en Rapa Nui.

Een vereniging van reizigers

De Polynesian Voyaging Society, gevestigd in Honolulu, is een non-profitorganisatie die zich richt op onderzoek naar en het in stand houden van traditionele Polynesische reismethoden. In 1973 stelde een drietal jonge mannen – waaronder de nautische antropoloog Ben Finney, de Hawaïaanse kunstenaar Herb Kane en de zeeman Charles Tommy Holmes – zich tot doel te bewijzen dat de oude Polynesiërs zich doelbewust in de Polynesische Driehoek hadden gevestigd zonder de huidige technologie of instrumenten. Met dit doel werden de PVS (Polynesian Voyaging Society) en de Hokulea geboren.

In 1978 werd een poging tot een reis naar Tahiti geannuleerd toen de Hokulea kapseisde nabij Lanai. De bekende Hawaii waterman Eddie Aikau verliet de bemanning om hulp te zoeken en raakte verloren op zee. Na deze reis trainde Piailug Nainoa Thompson in navigatiemethodes en in 1980 repliceerde Thompson de zeiltocht naar Tahiti van 1976, waarmee hij de eerste moderne Hawaïaan werd die de kunst van de Micronesische navigatie onder de knie kreeg.

Een reis rond de wereld

De afgelopen jaren heeft de Polynesian Voyaging Society getraind om de vaardigheden te ontwikkelen van meer dan 400 bemanningsleden uit 16 verschillende landen voor de langverwachte wereldreis van de Hokulea, die afgelopen mei van start ging. De eerste etappe van de geplande 45.000 mijl lange reis van de kano startte in mei 2013 met de “Malama Hawaii” zeil rond de staat.

De bemanning zal 1.000 mijl reizen en 30 stops maken over de Hawaiiaanse eilandketen tot oktober 2013, werkend aan het verbinden met de gemeenschap door middel van educatieve outreach. De eerste stop op de Malama Hawaii leg is een haven in Hilo Bay, waar de Hokulea bemanning hun tijd zullen besteden aan het planten van koa bomen, het maken van presentaties over reizen en andere outreach naar de Hawaii Island community.

Er zijn 22 geplande legs voor de wereldwijde expeditie van de Hokulea, die over vier jaar, Hokulea en haar begeleidingsboot en zusterkano, Hikianalia naar 28 landen zal brengen met stops in 85 internationale havens. Tijdens de reis zullen op elk moment 14 bemanningsleden op de Hokulea werken en maximaal 16 bemanningsleden op de Hikianalia. Zonder gebruik te maken van fossiele brandstoffen, zullen beide schepen afhankelijk zijn van een constante wind en zon om hun zeilen en fotovoltaïsche energie (die hun lichten, communicatie-instrumenten en de motoren van de Hikianalia aandrijven) aan te drijven.

Tijdens de wereldwijde reis zal geen enkel bemanningslid langer dan 30 opeenvolgende dagen op de Hokulea blijven. De bemanning bestaat uit mensen van verschillende rangen en standen, waaronder navigators, studenten, onderwijzers, wetenschappers, medici, culturele leiders en zelfs enkele van de eerste leden van de Polynesian Voyaging Society, die nu 60 jaar of ouder zijn.

Geleid door de kapitein van de Hokulea, navigator Nainoa Thompson, is de wereldreis de grootste en langste sinds haar maidentrip naar Tahiti in 1976. Organisatoren geloven dat de reis meer dan 30 miljoen dollar zal kosten de vier jaar durende reis.

De missie van de Hokulea Worldwide Voyage is om de Hokulea te helpen – een symbool van culturele trots voor velen van Polynesische en Hawaiiaanse afkomst – golven over de hele wereld te maken terwijl ze kennis en culturen terugbrengen die ze in andere landen ervaren. De reis draagt de naam “Malama Honua” of “Zorg voor de Aarde” en hoopt “een nieuwe koers uit te stippelen naar duurzaamheid”, door te helpen het bewustzijn te vergroten voor de toestand van onze oceanen en natuurlijke omgeving, met name voor toekomstige generaties.