Rotsen zijn veel voorkomende elementen in bijna elk landschap. Op grote schaal zijn het bergen, op kleine schaal zijn het de keien of stenen in een veld. Je vertrouwd maken met het afbeelden van rotsen die vlakken en structuur vertonen zal veel van je tekeningen helpen. Hier zijn de belangrijkste punten voor succes.

1. Leer vlakken te zien, zelfs afgeronde keien hebben vlakken.
2. Toon vlakken met schaduwlijnen, schaduwen, en scheuren.
3. Gebruik een eenvoudige waardeschaal en zie de vormen in elke zone.
4. Zoek naar en betrek de lichte en donkere wiggen erbij (hieronder meer hierover).
5. Scheuren zullen van hoek veranderen als ze van de ene hoek naar de andere gaan.
6. Grond de rotsen af met donkere schaduwen.

Vlakken zijn de schuine vlakken van een rots. Als je wilt dat je rots echt volume heeft, moet je deze vlakken zien en laten zien. Eén manier om de vlakken te tonen is met een lijn op de randen tussen de vlakken. Dit kan onbevredigend zijn omdat er geen echte lijnen zijn. Een andere manier om de vlakken te tonen is met schaduw. De lijn tussen licht en schaduw valt op de rand van twee vlakken, dus het tonen van deze schaduw definieert enkele vlakken van je rots. Als een slagschaduw over twee vlakken valt, zal de hoek van de schaduw veranderen.

Je kunt ook de richting van een vlak aangeven door de oriëntatie van de schaduwlijnen er overheen. Als je arceringslijnen zichtbaar zijn in je uiteindelijke tekening (in plaats van in elkaar over te lopen), kun je dit in je voordeel gebruiken. Oriënteer je arceringslijnen zo dat ze het pad tonen dat een regendruppel op de rots zou nemen over het oppervlak (naar beneden) en horizontaal voor een plat oppervlak. Als het vlak niet recht naar de kijker is gericht, zal omlaag niet verticaal zijn maar onder een hoek. Het kan in het begin moeilijk zijn om te visualiseren hoe dit werkt. Een 3D model met verticale lijnen zal helpen om deze hoeken te visualiseren. Download en print het dodecaëder model en zet het in elkaar. Observeer hoe de naar beneden gerichte lijnen van hoek veranderen als je het model draait. Ik heb de mijne op de achterkant van het toiletreservoir gezet en er een week lang dagelijks naar gekeken totdat de hoeken intuïtief werden. Probeer het maar eens.

Scheuren en aders helpen ook om de vlakken te laten zien. De scheuren veranderen van richting telkens als ze overgaan in een ander vlak. Zoek naar scheuren in je gesteente. Zorg ervoor dat ze van hoek veranderen, samen met je schaduwen en schaduwlijnen.

Laten we nu eens kijken naar een stapsgewijze tekening die deze en andere concepten integreert om de illusie van een hoekige rots te geven, met de nadruk op de vlakken en de stevigheid.

Teken de omtrek van je rotsen. Ik ben begonnen met een licht, niet-fotoblauw potlood om de basisvormen in te tekenen. Als je goed kijkt kun je het op de achtergrond zien. Ik heb ook de randen van de grote schaduwen en vlakken aangegeven.

Daarnaast heb ik de grote schaduwen getekend met lijnen om de vlakken van de rotsen te kerven. Voor het doel van deze demonstratie, maak ik de schaduwlijnen vrij vet. Normaal zou ik het iets subtieler aanpakken. Dit is een beetje te gevangenisachtig naar mijn smaak – een gevangenisrots?

Nu de donkere en lichte wiggen… Kijk langs de randen van de schaduwen op (veel) echte rotsen en je zult plaatsen zien waar wiggen van schaduw binnendringen in het lichtpunt en wiggen van licht in het donker kruipen. Voeg deze toe aan je schaduwrand en de vorm van de rots wordt veel interessanter.

Nu het leuke gedeelte- scheuren. Als je rots geen scheuren heeft, zeg je gewoon nee tegen scheuren. Maar als je het geluk hebt om een rots te tekenen die gebroken is, zullen de scheuren je dramatisch helpen om de vlakken van je rots te tonen. De hoek van de scheur zou elke keer moeten veranderen als hij van het ene vlak naar het andere beweegt.

Je zult op sommige van de plaatsen waar twee scheuren elkaar raken, donkere spikkels opmerken. Deze accenten, door tekenaars snodgrassing genoemd, geven veel diepte aan de rotsen. Ze zijn gemakkelijk te maken. Vul de punt van het smalste stuk rots in met grafiet. Dit smalle uiteinde is kwetsbaarder voor erosie, waardoor het sneller terugwijkt dan de rest van de rots.

In deze laatste stap heb ik drie dingen aangepast. Ten eerste heb ik een beetje textuur toegevoegd aan de rots, vooral op de plaatsen waar de schaduw overgaat in de belichting. In dit gebied schijnt het licht over de voorkant van de rots, waardoor de textuur wordt benadrukt. In het midden van de lichte delen wordt de textuur uitgebleekt door het directe licht. Om de textuur te suggereren, maak ik een combinatie van kleine krassen en stippen. Ten tweede heb ik de schaduwen aan de linkerkant van de rotsen verdiept om sterker zonlicht te suggereren. Ten slotte heb ik schaduwen aan de basis van de rotsen toegevoegd om de rotsen aan de aarde te verankeren en ze gewicht te geven. Merk op dat de textuur in de schaduw kort gras suggereert.

In deze tekening gebruik ik een beperkt aantal waardestappen (donker naar licht). Mijn arme hersenen kunnen geen miljoen grijstinten bijhouden. Meestal kan ik er ongeveer vier aan. In plaats van me zorgen te maken over het mengen van subtiele grijstinten, concentreer ik me op het zorgvuldig gebruiken van mijn kleine palet van grijstinten, het maken van subtiele waardeverschuivingen als ik van het ene vlak naar het andere ga en het zorgvuldig kerven van de vormen die door licht en schaduw worden gemaakt.

Start met het observeren van rotsen om je heen. Probeer eenvoudige studies om de vlakken uit te snijden en uw rotsen volume te geven. De beste manier om rotsen te leren tekenen is door te oefenen met echte rotsen die u om u heen vindt. Leer ook een beetje over geologie en de geschiedenis van de stenen die je tekent. Ze zullen nog mooier voor je worden.