Hoewel het een urineweginfectie wordt genoemd, is het eigenlijk een infectie van het urinewegstelsel die door om het even welk micro-organisme kan worden veroorzaakt (bacteriën, schimmels, virussen of parasieten), hoewel ze meestal van bacteriële oorsprong is. Als de infectie via de urinewegen wordt opgelopen, zal zij de urinebuis, de blaas en/of de urineleiders aantasten; maar als de infectie via het bloed is overgedragen, is de kans het grootst dat zij zich in de nieren bevindt.

In het algemeen kan een urineweginfectie worden uitgelokt door elk probleem dat een verminderde urinestroom veroorzaakt: nierstenen, goedaardige prostaathyperplasie, enz. Urineweginfectie kan ook worden opgelopen door geslachtsgemeenschap, wat de meest voorkomende oorzaak is bij vrouwen. Het gebruik van katheters of katheters voor exploratie en behandeling van aandoeningen van het urinesysteem kan leiden tot infectie als ze niet goed worden gesteriliseerd.

Aangeboren misvormingen kunnen ook leiden tot recidiverende urineweginfecties bij zuigelingen, die operatief kunnen worden verholpen. Leeftijd is een andere risicofactor, aangezien mensen ouder dan 60 jaar meer kans hebben op UTI’s. Ten slotte mag niet worden vergeten dat elke ziekte die het immuunsysteem aantast, de weg vrijmaakt voor mogelijke infecties.

De meest voorkomende symptomen zijn:

• Verhoogde frequentie van urineren, vaak met een gevoel van aandrang.
• Pijn, jeuk of een branderig gevoel in de plasbuis bij het plassen.
• Bij vrouwen vaginale jeuk en roodheid van de vulva.
• Pijn bij geslachtsgemeenschap.
• Veranderingen in de kleur, geur en textuur van de urine.
• koorts.
• overgeven en misselijkheid.
• Als de UTI de nieren betreft, kan pijn in de flanken en onderrug worden gevoeld.

Bij kinderen zijn de symptomen die op een UTI kunnen wijzen, prikkelbaarheid, urine-incontinentie, koorts en slechte eetlust.

De behandeling zal afhangen van het soort micro-organisme dat de urineweginfectie heeft veroorzaakt, zodat het nodig kan zijn een antibiogram uit te voeren om in elk geval het meest effectieve geneesmiddel te kiezen: antibiotica, antivirale middelen of antischimmelmiddelen. Er moet echter wel worden nagegaan of de urinestroom niet wordt belemmerd, want in dat geval moet ook dit probleem worden behandeld.