Diane de Poitiers
Biografische informatie
Reële naam:	Diane de Poitiers
Titel:	De groothertogin van Normandië Graafin van Saint-Vallier Hertogin van Étampes Hertogin van Valentinois
Geboren:	3 september 1499
Overlijden:	25 april 1566
Leeftijd:	66
Godsdienst:	Romaans-Katholiek
Huis:	Huis van de Poitiers
Geslacht:	Vrouwelijk
Originally From:	Saint-Vallier, Framce
Parents:	Jean de Poitiers (vader) Jeanne de Batarnay (moeder)
Verloofde:	Louis de Brézés Koning Hendrik II (minnaar)
Familie:	Catherine de’ Medici (nicht) Claude de Guise (schoonzoon)
Kinderen:	Françoise de Brézé Louise de Brézé
Affiliatiën:	Huis van Medici
Tv Karakter informatie
Eerste verschijning:	Piloot
Verschijningen:	Diane de Poitiers
Gebeeld door:	Anna Walton

Diane de Poitiers die het meest bekend was als de favoriete minnares van koning Hendrik II. Ze was ook nicht van zijn vrouw, de veel jongere Catherine de’ Medici.

Vroege leven

Diane werd opgevoed volgens de principes van het Renaissance humanisme dat toen populair was, muziek, jacht, omgangsvormen, talen, de kunst van het converseren, en dansen. Zij leerde Latijn en Grieks lezen, werd een fervent jager en sportvrouw en bleef tot op middelbare leeftijd in goede lichamelijke conditie.

Op 15-jarige leeftijd trouwde zij met Louis de Brézé, die 39 jaar ouder was dan zij. Hij was een kleinzoon van koning Karel VII die als hoveling had gediend van koning Frans I. Zij baarde hem twee dochters, Françoise de Brézé en Louise de Brézé.

In 1524 werd haar vader beschuldigd van verraad als handlanger van de opstandige Karel III. Zijn hoofd lag al op het executieblok toen zijn leven werd gespaard door koning Frans I.

Toen haar echtgenoot in 1531 overleed, nam Diane de gewoonte aan om de kleuren zwart en wit te dragen, haar persoonlijk handelsmerk voor de rest van haar leven. Deze kleuren behoorden tot de toegestane rouwkleuren, die zij als weduwe verplicht was te dragen, maar zij waren ook de symbolische kleuren van de heldere en donkere zijde van de maan. Ze speelden met haar naam, Diane van Diana, de Romeinse godin van de maan.

Toen ze nog de echtgenote was van Louis de Brézé, werd ze hofdame van koningin Claude van Frankrijk. Na de dood van de koningin diende zij in dezelfde hoedanigheid nog twee adellijke vrouwen.

Het leven als minnares van koning Hendrik

Na de gevangenneming van koning Frans I door de troepen van Karel V tijdens de Slag bij Pavia, werden zijn twee oudste zonen, prins Frans en prins Hendrik, als gijzelaars in Spanje vastgehouden in ruil voor hun vader. Omdat het losgeld niet op tijd werd betaald, moesten de twee jongens (acht en zeven jaar oud) bijna vier jaar geïsoleerd in een somber kasteel doorbrengen, een onzekere toekomst tegemoet. Prins Hendrik vond troost bij het lezen van het ridder-ridderverhaal Amadis de Gaula. Deze ervaring verklaart wellicht de sterke indruk die Diane op hem maakte, als de belichaming van de ideale edelvrouwen waarover hij had gelezen. Omdat zijn moeder al dood was, gaf Diane hem de afscheidskus toen hij naar Spanje werd gestuurd. Toen hij op 10-jarige leeftijd naar Frankrijk werd teruggebracht, kreeg zij van Frans I de opdracht als mentor voor hem op te treden en hem onder meer hoofse manieren bij te brengen.

In 1533 trouwde de toekomstige koning Hendrik II met Catharina de’ Medici. Diane keurde deze bruidskeuze goed. Diane en Catharina waren familie van elkaar, omdat zij beiden afstamden van de familie La Tour d’Auvergne. Inderdaad, voor Catherine was Diane een opdringerige oudere nicht en tevens een rivale. Aangezien het toekomstige koningspaar kinderloos bleef. Diane zorgde ervoor dat Henry zijn vrouw regelmatig in de slaapkamer zou bezoeken. In een andere poging om de koninklijke familie te beschermen, hielp Diane Catherine weer gezond te maken toen ze roodvonk had. Diane was tot 1551 verantwoordelijk voor de opvoeding van haar en Henry’s kinderen; haar dochter Françoise leidde de bedienden van de koningin. Hoewel Henry en Catherine uiteindelijk samen 10 kinderen zouden krijgen, en ondanks de occasionele affaire, zou Diane de Poitiers Henry’s levenslange metgezel blijven. De volgende 25 jaar zou zij de grootste invloed in zijn leven hebben en de machtigste vrouw in Frankrijk zijn. Zij werd zijn maitresse in 1534 toen zij 35 jaar oud was en Hendrik 16 jaar.

Gedacht als een mooie vrouw, behield zij haar mooie uiterlijk tot ver in de 50, en haar verschijning werd vereeuwigd in beeldhouwwerk en schilderijen. Ze zat op veel schilderijen uit die tijd, vaak topless of naakt, andere keren in traditionele poses. Er is zelfs een beeld van haar getiteld “Diana met een hert,” dat in het Louvre te zien is.

Toen Frans I nog leefde, moest Diane aan het hof concurreren met Anne de Pisseleu, de favoriet van de koning. Zij liet haar verbannen op haar landerijen bij de dood van Frans I in 1547.

Diane bezat een scherp verstand en was zo politiek scherpzinnig dat koning Hendrik II haar vertrouwde om veel van zijn officiële brieven te schrijven, en ze zelfs gezamenlijk te ondertekenen met de ene naam HenriDiane. Haar zelfverzekerde volwassenheid en loyaliteit aan Henri II maakten haar tot zijn meest betrouwbare bondgenote aan het hof. Haar positie aan het hof van de koning was van dien aard dat toen paus Paulus III de nieuwe koningin Catharina de “Gouden Roos” stuurde, hij niet vergat de koninklijke maîtresse Diane een parelsnoer te overhandigen. Binnen zeer korte tijd had zij een aanzienlijke macht binnen het koninkrijk. De adoratie van de koning voor Diane veroorzaakte veel jaloezie bij koningin Catharina, vooral wanneer Hendrik Diane de kroonjuwelen van Frankrijk toevertrouwde, of haar het kasteel van Chenonceau schonk, een stuk koninklijk bezit dat Catharina voor zichzelf had gewild.

Dood

Ondanks deze macht over de koning, hing Diane’s status af van het welzijn van de koning, en van het feit of hij aan de macht bleef. In 1559, toen Hendrik ernstig gewond raakte bij een steekspel, nam Catharina de’ Medici de macht over en beperkte hem de toegang. Hoewel de koning herhaaldelijk om Diane zou hebben geroepen, werd zij nooit opgeroepen of toegelaten, en bij zijn dood werd zij ook niet uitgenodigd op de begrafenis. Onmiddellijk daarna verbande Catharina Diane van het hof. Ze leefde haar laatste jaren in haar kasteel, waar ze in comfortabele obscuriteit leefde.

Ze stierf op 66-jarige leeftijd. Overeenkomstig haar wens, en om haar een rustplaats te geven, voltooide haar dochter de bij het kasteel gebouwde grafkapel. Tijdens de Franse Revolutie werd haar graf geopend en haar stoffelijk overschot in een massagraf gegooid, samen met dat van Catharina de’ Medici en Catharina’s zoon koning Hendrik III

Toen Franse deskundigen in 2009 haar stoffelijk overschot opgroeven, vonden zij een hoog gehalte aan goud in haar haar. Er wordt gesuggereerd dat het “drinkbare goud” dat ze regelmatig innam – en waarvan men geloofde dat het haar jeugd zou bewaren – haar uiteindelijk fataal kan zijn geworden.

Notities

• In 1557 zou Diane de Poitiers 58 jaar oud zijn geweest.
• Diane de Poitiers en koning Hendrik II kenden elkaar al voordat laatstgenoemde met Catharina de’ Medici trouwde. Zij begonnen hun relatie toen Hendrik 16 was.
• Diane de’ Poitiers had twee dochters, maar geen van beide was verwekt door koning Hendrik II.
• Catherine de’ Medici en Diane waren neef en nicht. Diane moedigde Henry aan om vaker het bed met Catherine te delen om kinderen te produceren.
• Diane bleef bij Catherine toen ze ziek was van de Scarletkoorts en verzorgde haar.
• Catherine nam het Château de Chenonceau van Diane, maar pas na de dood van Koning Henry in 1559.
• Haar dochter, Louise de Brézé. trouwde met Claude de Guise, die de oom was van Mary, Koningin der Schotten en zij kregen 11 kinderen.

Stamboom