1. Wandel vanaf de parkeerplaats (zie “Routebeschrijving naar de trailhead” hieronder) naar de goed gemarkeerde kiosk achter het hek om meer te weten te komen over de plek die u gaat bezoeken. Ga je gang en meld je ook aan, zodat ze weten hoeveel bezoekers deze geweldige plek trekt.

Je vermoedde dit waarschijnlijk al de hele tijd, maar je hebt mij eigenlijk helemaal niet nodig. De CLC heeft al een geweldige routebeschrijving online, en er is er ook een opgehangen bij de ingang.

Ze hadden zelfs papieren exemplaren daar bij mijn laatste bezoek. (Het is een goed karma om papieren kaarten aan het eind van een wandeling terug te geven.)

Dus ook al zou je helemaal klaar moeten zijn op het gebied van kaarten, ik heb wel wat aanbevelingen over welke paden je het beste kunt nemen, dus ik ben niet helemaal nutteloos. Nou, nuttelozer dan gewoonlijk. Laten we aan de slag gaan!

2. Volg het Groene Pad via de stenen trap naar de pittoreske houten loopbrug die u over een kabbelend beekje voert.

3. We volgen het Groene Pad tot aan de kruising met het Rode Pad. Het duurt ongeveer vijf minuten om daar te komen na de loopbrug. Je kunt de Blauwe Trail, die zich links van je splitst, ook negeren. Daarover later meer.

4. De Groen/Rode kruising is goed aangegeven met markeringen en een bord dat nauwkeurig (en contra-intuïtief) in beide richtingen wijst en zegt: “TO FALLS.” Ga rechtsaf en spring op de Red Trail voor de grootste (hoewel nog steeds niet zo grote) klim van de dag – over de volgende 0,4 mijl, zul je 112 voet klimmen. Dit is het begin van een lus, en u keert terug naar deze kruising na een bezoek aan het uitzichtpunt over de watervallen.

5. Volg de rode paden door het bos totdat het rode pad doodloopt en uitkomt op het groene pad.

6. Ga bij deze splitsing rechtdoor/rechtsaf het groene pad op. Hoor je de watervallen al? Er zijn eigenlijk twee sets watervallen – je zult ze allebei goed kunnen zien voordat we hier vandaag vertrekken.

7. Het Groene Pad passeert een bordje “OVERLOOK” en brengt je zo naar een mooie open plek met een picknicktafel. Candy bar time!

Oh yeah! Er is daar ook een enorme waterval. Nog beter als je die in je opneemt terwijl je de resten van een reep uit je tanden peutert. Bij voorkeur een Zagnut, als je die kunt vinden.

8. Loop tot aan het hek en geniet van de beelden en geluiden van High Falls. “Dang!” is het woord dat in je opkomt. “Dude!” of “Duuuuuuude” zou ook op zijn plaats zijn. Deze watervallen zijn echt indrukwekkend. Veel indrukwekkender dan welke waterval dan ook in, zeg, Ohio.

9. Als u klaar bent met het bekijken van deze watervallen, gaat u via het Groene Pad terug naar de kruising Groen/Rood, een paar minuten terug. Blijf dit keer rechts aanhouden om terug te keren op het Groene Pad.

10. Na een paar minuten kom je bij een splitsing met een Blue Trail (de Upper Blue Trail op de kaart) die zich naar rechts afsplitst, bergafwaarts. Ga hier rechtsaf om de Blue Trail te volgen tot aan de waterkant.

11. Eenmaal dicht bij het water kunt u kiezen om de Blue Trail rechtuit/linksaf of met een U-bocht/rechtsaf te volgen. Links is er niet veel te beleven – het pad loopt na een minuut dood in de beek. Sla rechtsaf om stroomopwaarts te gaan, in de richting van de watervallen. Het pad volgt de rand van de Agawamuck Creek terwijl u op weg bent naar uw tweede waterval van de dag (ervan uitgaande dat u niet vals hebt gespeeld en er een hebt bezocht voordat u hier kwam).

12. Over enkele ogenblikken bevindt u zich aan de overkant van de kreek van een andere indrukwekkende waterval, die waarschijnlijk al een eigen naam heeft, maar die ik Axle Falls heb gedoopt. Kijk maar eens of je kunt vertellen waarom. (En als de auto-as aan de voet van de waterval er niet meer is wanneer je hem bezoekt, besteed dan niet te veel tijd aan dit raadsel. Update augustus 2013: Alerte wandelaar Jeff Kent meldt dat de as, inderdaad, is verhuisd van Axle Falls. Waarom maakt mij dat verdrietig?)

13. Hier kan het interessant worden. De Blue Trail lijkt te eindigen bij de basis van High Falls juuuuuuuuuust om de hoek. Zonder over rotsen te klauteren en misschien natte voeten te krijgen, kun je daar nog net de bodem zien.

Tijdens mijn bezoek zag ik toch al een man de basis van High Falls bezoeken, en op de foto van Julian Diamond kun je zien dat hij er ook is geweest.

Ik had echter een baby op mijn rug en een driejarige naast me lopen, dus dat ging niet door. De mensen die dit pad hebben ontworpen, zeggen blijkbaar dat je nu moet omkeren zonder naar de voet van de watervallen te gaan, hoewel er geen bordje staat dat dit expliciet zegt, dus het is niet 100% duidelijk. Ik had geen andere keuze dan om te keren. Keer jij nu ook om? Uitstekend! Laten we vanaf hier op onze schreden terugkeren naar de splitsing Groene Trail/Blauwe Trail.

14. Als je terug bent gegaan langs Axle Falls en de heuvel op bent geklauterd op de Upper Blue Trail, ga dan rechtsaf de Green Trail op om terug te gaan naar je auto. Geniet van de wandeling, die een directere route is dan de Red Trail die we eerder namen. Als je slaperig wordt, hou vol! We zijn bijna aan het eind.

15. Ongeveer een kwart mijl vanaf de Upper Blue Trail, net voordat je weer bij de houten loopbrug bent, zie je de Lower Blue Trail rechts van je afsplitsen. Mijn aanbeveling: sla deze over. De Lower Blue Trail brengt je weer naar de rand van het water, maar deze keer heb je in plaats van prachtige watervallen uitzicht op afval dat mensen aan de andere kant van de beek op de heuvel hebben gedumpt.

“Dat lijkt wel een vis!” zei mijn zoon Evan terwijl hij wees op de verwrongen oranje bolster van een oude auto die iemand lang geleden heeft weggegooid. Hij dacht aan de reusachtige oranje vis Otto uit het kinderboek “Een vis uit het water.” Evan heeft genoten van dit stukje pad, maar de meeste mensen zullen het een beetje een anticlimax vinden na al het andere moois dat hier te zien is.

16. Volg het Groene Pad terug over de loopbrug, de trap op en terug naar uw auto.

Wat een geweldige plek, toch? Als je thuiskomt, bel dan zeker iemand uit Ohio om je te verkneukelen.