Harvard Science Center

PlanningEdit

Harvard was in de jaren vijftig en zestig geïnteresseerd in de bouw van een wetenschapscentrum voor studenten. Echter, in het midden van een economische neergang, kon de financiering niet worden gevonden. Er werden geen concrete plannen gemaakt totdat in 1968 Edwin Land, uitvinder van de Polaroid “Land” camera, een schenking deed van 12,5 miljoen dollar voor de bouw van een wetenschapscentrum speciaal voor studenten.

Voorstanders van het plan vreesden dat er onvoldoende geld zou worden gevonden om het project te voltooien, en dat de onderhoudskosten van het gebouw onredelijk hoog zouden zijn. De afdeling Biologie protesteerde ook tegen de verplaatsing van haar onderwijsfaciliteiten ver van de hoofdvertrekken van de afdeling. Professor George Wald voerde aan dat dit de kwaliteit van het onderwijs zou aantasten. Ook was er onvrede over het afblazen van plannen in die tijd voor een nieuw biochemiegebouw.

Het plan voorzag in de sloop van Lawrence Hall, een laboratorium en een woonruimte gebouwd in 1848. Tegen de tijd dat de sloop gepland stond, nam een commune van studenten en “straatmensen”, die zichzelf de “Vrije Universiteit” noemden, haar intrek in het ongebruikte gebouw. De controverse werd bijgelegd toen het gebouw een maand later, in mei 1970, door brand werd verwoest.

Als onderdeel van het project werd in 1966-68 het deel van Cambridge Street dat langs de noordelijke rand van Harvard Yard liep, afgegraven tot een onderdoorgang voor vierbaans motorvoertuigen, zodat voetgangers ongehinderd konden oversteken tussen de Yard en de Harvard-faciliteiten in het noorden, waaronder het nieuwe Science Center. Architectuurhistoricus Bainbridge Bunting schreef dat dit de “belangrijkste verbetering in Cambridge was sinds de aanleg van Memorial Drive in de jaren 1890”.

BouwEdit

Harvard gaf architecten Sert, Jackson and Associates de opdracht om de faciliteit te ontwerpen en te bouwen. Sert, die in 1953 decaan was geworden van de Harvard School of Design, had een aantal andere Harvard-gebouwen ontworpen, waaronder Peabody Terrace, Holyoke Center (nu het Smith Campus Center), en het Harvard Divinity School’s Center for the Study of World Religions. Deze gebouwen maakten deel uit van een modernistische beweging die probeerde te breken met de Georgische en aanverwante stijlen die al honderden jaren op Harvard werden gebruikt. Het Science Center is dan ook grotendeels van staal en beton, met overvloedige raampartijen die natuurlijk licht toelaten. De bouw duurde van 1970 tot 1972.

Van 2001 tot 2004 werd een $22 miljoen kostende renovatie van 32.000 vierkante voet (3.000 m2) uitgevoerd om ruimte te creëren voor de verzameling historische wetenschappelijke instrumenten en om andere faciliteiten uit te breiden. Een historische elektromechanische computer ter grootte van een kamer, gebouwd in 1944, de Harvard Mark I, staat tentoongesteld op de begane grond naast het centrale trappenhuis in de centrale hal van het gebouw.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.