Gebruikt met toestemming van de American Society for Surgery of the Hand.
Noodzaak van behandeling van handinfecties
Handinfecties kunnen ernstige problemen veroorzaken die blijven bestaan, zelfs nadat de infectie is verdwenen, zoals stijfheid, krachtsverlies en zelfs verlies van weefsels zoals huid, zenuwen en zelfs bot. Een vroegtijdige en agressieve behandeling van handinfecties is dus essentieel. Wanneer ze vroeg worden opgemerkt, kunnen sommige infecties worden behandeld met antibiotica en plaatselijke rust en onderdompeling. Veel infecties beginnen echter al na een dag of twee ernstige problemen te veroorzaken als ze niet worden behandeld met antibiotica, chirurgische drainage en verwijdering van geïnfecteerd weefsel. Elke drainage of pus moet worden verzonden voor laboratoriumonderzoek om het type bacterie te bepalen dat de infectie veroorzaakt en het juiste antibioticum voor behandeling.
Paronychia
Een paronychia is een infectie van het nagelriembereik rond de vingernagel. Acute paronychia wordt veroorzaakt door bacteriën, en presenteert zich met roodheid, zwelling, pijn, en later met pus. Vroege gevallen kunnen worden behandeld met soaks en antibiotica, maar als pus wordt gezien of vermoed, is drainage door het optillen van de nagelriem en/of nagel, of doorprikken van het gebied, ook nodig. Chronische paronychia wordt veroorzaakt door schimmel, en het gebied rond de nagelriem wordt slechts lichtjes rood en gezwollen, met weinig of geen drainage en lichte gevoeligheid. Het komt voor bij mensen wier handen vaak nat zijn, zoals barmannen. Het kan worden behandeld met speciale medicatie en vermindering of eliminatie van de voortdurende blootstelling aan vocht, die deze schimmelinfectie bevordert. Soms is een operatie nodig om geïnfecteerd weefsel te verwijderen. Het wordt vaak verward met een bacteriële infectie. Langdurige behandeling is gebruikelijk bij chronische paronychia.
Felon
Een ernstiger en meestal pijnlijker, kloppende infectie, “felon” genoemd, treedt op in de gesloten ruimte van het vetweefsel van de vingertop en de pulpa (zie figuur 2).Dit vereist meestal chirurgische drainage en antibiotica. Indien niet vroegtijdig behandeld, kan vernietiging van de zachte weefsels en zelfs van het bot optreden.
Herpetic Whitlow
Herpetic whitlow is een virale infectie van de hand, meestal aan de vingers, veroorzaakt door een herpesvirus. Dit komt vaker voor bij gezondheidswerkers wier handen zijn blootgesteld aan het speeksel van patiënten die herpes dragen. De aandoening, gekenmerkt door kleine, gezwollen, pijnlijke bloed getinte blaren, en soms gevoelloosheid, wordt meestal conservatief behandeld en verdwijnt meestal in enkele weken zonder veel nawerkingen.
Septische artritis/osteomyelitis
Een wond in of bij een gewricht, of een drainerende cyste van een artritisch gewricht kan een ernstige infectie van het gewricht, septische artritis, veroorzaken. In slechts een paar dagen kan het gewricht worden vernietigd door de bacteriën die het kraakbeenoppervlak van het gewricht eroderen. Chirurgische drainage is noodzakelijk, naast antibiotica. Indien deze behandeling wordt uitgesteld, kan een infectie van het bot optreden, een complicatie die osteomyelitis wordt genoemd. Meestal zijn een of meer operaties nodig om het geïnfecteerde weefsel te verwijderen en veel patiënten hebben wekenlang intraveneuze antibiotica nodig.
Diepe ruimte-infecties
Er zijn ruimten tussen de verschillende lagen van structuren in de hand die geïnfecteerd kunnen raken, zelfs door een kleine prikwond. Deze kunnen het duimgebied (thenarruimte), de handpalm (diepe palmaire ruimte) of zelfs het webgebied tussen de basis van de vingers (kraagknoop- of webruimte-abces) aantasten. Deze moeten operatief worden gedraineerd en kunnen zich uitbreiden naar andere gebieden, zelfs naar de pols en de onderarm.
Tendon sheath infection
Als een kleine scheur of prikwond ontstaat over het midden van een vinger, vooral in de buurt van een gewricht aan de palmzijde, kan een infectie van de buigpees optreden. Deze kunnen vaak ernstige stijfheid en zelfs vernietiging en ruptuur van de pees veroorzaken. Deze treden acuut op met stijfheid van de vinger in een licht gebogen houding, diffuse zwelling en roodheid van de vinger, gevoeligheid aan de palmzijde van de vinger, en ernstige verergering van de pijn bij pogingen de vinger recht te zetten (zie figuur 3). Deze infectie vereist onmiddellijke chirurgische drainage van de peesschede en antibiotica.
Atypische mycobacteriële infecties
In zeldzame gevallen kan een peesschede-infectie worden veroorzaakt door een “atypische mycobacterium”. Deze ontwikkelen zich geleidelijk en kunnen gepaard gaan met zwelling en stijfheid zonder veel pijn of roodheid. Dit type infectie wordt gedurende enkele maanden behandeld met speciale antibiotica. Chirurgische verwijdering van de geïnfecteerde bekleding van de pezen kan ook noodzakelijk zijn. Ondanks behandeling blijft er vaak stijfheid bestaan. Dergelijke infecties kunnen ook andere weke delen aantasten. Mycobacterium marinum is een veel voorkomende vorm en ontstaat meestal na prikwonden door stekels van vissen, of besmetting van een eenvoudige wond of schaafwond door stilstaand water (in de natuur of uit aquaria). Identificatie van het organisme kan moeilijk zijn. Patiënten met een verzwakt immuunsysteem (AIDS-patiënten, kankerpatiënten) zijn vatbaarder voor atypische mycobacteriële infecties.
Infecties door bijtwonden
Infecties door beten, van mens of dier, worden meestal in verband gebracht met verschillende bacteriën. Hoewel het kan gaan om Streptokokken en Stafylokokken (die door een tand vanuit de huid naar binnen worden gedreven), kunnen ook andere in de mond voorkomende organismen worden gezien, waarvoor gewoonlijk andere of aanvullende antibiotica nodig zijn. Eikenella corrodens wordt vaak gezien bij menselijke bijtwonden en Pasteurella multocida bij bijtwonden van honden en vooral katten. Wonden worden na behandeling vaak niet gesloten zodat eventuele infectie kan uitvloeien, en diepe structuren zoals gewrichten kunnen betrokken zijn. Chirurgisch wegsnijden van geïnfecteerd/verkreukeld weefsel is vaak noodzakelijk. Besmetting met rabiës door een besmet dier kan ernstig en zelfs dodelijk zijn. Gelukkig zijn de gemelde gevallen van rabiës bij mensen zeldzaam, en is de incidentie van rabiës bij huisdieren klein, de meeste gevallen komen van beten van wilde dieren.