Derde graad verwanten – achterneven en -nichten, oudtantes en ooms
Een erfelijke genetische variatie in het DNA waarmee u wordt geboren
Tweede graad verwanten – tantes, ooms, grootouders, nichten en neven
Eerste graad verwanten – Bloedverwanten in uw directe familie: ouders, kinderen en broers en zussen
Dit is een experimentele soort behandeling. Het is een medicijn gemaakt van gedode of verzwakte cellen, organismen of gefabriceerde materialen, dat wordt gebruikt om het immuunsysteem van het lichaam te stimuleren. In het ideale geval zal dit het lichaam in staat stellen de kankercellen doeltreffender te bestrijden en te doden. Vaccins omvatten hele gedode kankercellen of specifieke eiwitten van de kanker.
Ook bekend als een pancreatoduodenectomie, is de Whipple-procedure de operatie die meestal wordt uitgevoerd om kanker van de kop van de alvleesklier (het deel van de alvleesklier aan de rechterkant van uw lichaam) te verwijderen. Het omvat meestal de chirurgische verwijdering van de kop van de alvleesklier, een deel van de twaalfvingerige darm en een deel van de galwegen.
Het deel van de alvleesklier dat naar achteren buigt en zich rond twee zeer belangrijke bloedvaten haakt, de superieure mesenteriale slagader en ader. Het woord “uncinate” komt van het woord uncus dat “haak” betekent.
Niet operatief te verwijderen. Dit betekent meestal dat de kanker is uitgezaaid buiten de gebieden die operatief kunnen worden verwijderd.
Deze term verwijst gewoon naar een “massa” of neoplasma. Bijvoorbeeld, een verzameling pus is een tumor. Dit is een algemene term die zowel naar goedaardige als kwaadaardige gezwellen kan verwijzen.
Een pijnloze procedure waarbij geluidsgolven met een hoge frequentie worden gebruikt om beelden van de binnenkant van het lichaam te genereren. Een echo-apparaat kan aan het uiteinde van een scoop worden geplaatst en de scoop kan in de twaalfvingerige darm worden ingebracht, waardoor zeer gedetailleerde beelden van de alvleesklier worden verkregen. Dit wordt “endoscopische echografie” genoemd.”
Een stolsel in de bloedvaten. Het kan het bloedvat afsluiten (blokkeren) of aan de wand van het bloedvat vastzitten zonder de bloedstroom te blokkeren.
Een ontsteking van de aderen die gepaard gaat met trombusvorming. Het wordt ook wel Trousseau’s teken genoemd.
Extra hoeveelheden vet in de ontlasting. Soms kan dit verschijnen als een olievlek bovenop het toiletwater nadat de patiënt een stoelgang heeft gehad. Het kan een teken zijn dat de alvleesklier niet goed functioneert.
Een slanke holle buis die in het lichaam wordt ingebracht om een verstopping op te heffen. Alvleesklierkankers groeien bijvoorbeeld vaak in de galbuis wanneer de galbuis door de alvleesklier loopt. Hierdoor kan de galstroom geblokkeerd raken en krijgt de patiënt geelzucht. In deze gevallen kan de galstroom worden hersteld door een stent in de galbuis te plaatsen, door het gebied van de blokkade heen.
Het lange dunne deel van de klier in het linkerdeel van de buik, in de buurt van de milt.
Een kastanjebruin gekleurd, afgerond orgaan in het linkerbovendeel van de buik, in de buurt van de staart van de alvleesklier. Dit orgaan maakt deel uit van uw immuunsysteem en filtert de lymfe en het bloed in uw lichaam. Het wordt vaak verwijderd tijdens de chirurgische procedure van de distale pancreatectomie.
Een platte, schaalachtige cel. Hoewel de meeste pancreaskankers er onder de microscoop uitzien als kanaaltjes, ziet een klein deel eruit als plaveiselcellen.
Een classificatiesysteem dat wordt gebruikt om de omvang van de ziekte te beschrijven. Artsen gebruiken het om de waarschijnlijke overleving van een patiënt te voorspellen.
Een infectie van het bloed. Dit kan levensbedreigend zijn en wordt vaak behandeld met antibiotica.
Een lange (20 voet) buis die zich uitstrekt van de maag naar de dikke darm. Het helpt bij de absorptie van voedingsstoffen uit voedsel terwijl het voedsel naar de dikke darm wordt getransporteerd. Er zijn drie delen: de twaalfvingerige darm, de jejunum en de kronkeldarm. Vanwege de nabijheid van de alvleesklier is de twaalfvingerige darm het deel van de dunne darm dat het vaakst door alvleesklierkanker wordt aangetast.
Het gebruik van hoogenergetische golven, vergelijkbaar met röntgenstraling, om kanker te behandelen. Bestralingstherapie wordt meestal gebruikt om een plaatselijk ziektegebied te behandelen en wordt vaak gegeven in combinatie met chemotherapie.
Alles kan operatief worden verwijderd. Meestal betekent dit dat de kanker beperkt is tot gebieden die gewoonlijk operatief worden verwijderd.
Een kwaadaardige tumor die er onder de microscoop uitziet als bindweefsel (bot, kraakbeen, spieren). Sarcoma’s zijn uiterst zeldzaam in de alvleesklier.
Een kanker in het orgaan waar hij in is begonnen. Een primaire alvleesklierkanker is een kanker die in de alvleesklier is begonnen, in tegenstelling tot een kanker die ergens anders is begonnen en pas later naar de alvleesklier is uitgezaaid.
Een prognose voor het waarschijnlijke resultaat van een ziekte, gebaseerd op de ervaring van grote aantallen andere patiënten met een ziekte in een vergelijkbaar stadium. Belangrijk is dat het maken van een prognose geen exacte wetenschap is. Sommige patiënten met een slechte prognose maken een betere kans en leven langer dan iemand zou hebben voorspeld. Steve Dunn’s Cancer Guide heeft een uitstekend artikel over statistieken en prognoses en verhalen van andere kankerpatiënten.
Een dikke ring van spieren (een sluitspier) tussen de maag en de twaalfvingerige darm. Deze sluitspier helpt de afgifte van de maaginhoud aan de dunne darm te regelen.
Een arts die speciaal is opgeleid om ziekteprocessen te bestuderen. Pathologen stellen de microscopische diagnose die wordt gebruikt om de diagnose van kanker vast te stellen.
Om het ampulla van Vater in de twaalfvingerige darm. Het peri-ampullaire gebied bestaat uit 4 structuren; het ampulla, de twaalfvingerige darm, de galbuis en de kop van de alvleesklier. Het is soms moeilijk te zeggen in welke structuur een tumor is ontstaan. In dergelijke gevallen zal de diagnose een peri-ampullaire tumor zijn.
De biochemische studie van planten; betrokken bij de identificatie, biosynthese, metabolisme van chemische bestanddelen van planten; vooral met betrekking tot natuurlijke producten.
Een langwerpig orgaan gelegen tussen de maag en de ruggengraat. De alvleesklier scheidt enzymen af die nodig zijn voor de vertering van voedsel en produceert hormonen zoals insuline en glucagon die helpen de bloedsuikerspiegel onder controle te houden.
Een behandeling die de ernst van een ziekte of de symptomen ervan vermindert. Palliatieve zorg is vaak een onderdeel van het behandelplan voor patiënten met gevorderde alvleesklierkanker.
Een term die wordt gebruikt om bepaalde tumoren te beschrijven die in vingervormige uitsteeksels groeien. Pathologen gebruiken deze term om sommige precancereuze laesies in de alvleesklier te beschrijven (intraductale papillaire mucineuze neoplasma).
Een abnormale nieuwe groei van weefsel dat sneller groeit dan normale cellen en zal blijven groeien als het niet wordt behandeld. Deze gezwellen concurreren met normale cellen om voedingsstoffen. Dit is een algemene term die kan verwijzen naar goedaardige of kwaadaardige gezwellen. Het is een synoniem voor het woord tumor.
Een arts die gespecialiseerd is in de behandeling van tumoren. Oncologen behandelen patiënten met alvleesklierkanker vaak met chemotherapie.
Een chirurgisch gecreëerde opening in een orgaan die ook een anastamose kan worden genoemd. Wanneer chirurgen een darmsegment verwijderen, maken ze soms een stoma om de darminhoud het lichaam te laten verlaten.
Een kanker die zich van het ene orgaan naar het andere heeft uitgezaaid. Alvleesklierkanker is het vaakst uitgezaaid naar de lever. In het algemeen wordt uitgezaaide kanker niet operatief behandeld, maar in plaats daarvan met chemotherapie en/of bestraling.
Een verandering in het DNA van een cel. Zie het als een typefout in de DNA-code.
Het dunne gedeelte van de alvleesklier tussen de kop en het lichaam van de klier.
Chemotherapie en bestralingstherapie die aan patiënten wordt gegeven vóór de operatie. Sommige centra menen dat het gebruik van neoadjuvante therapie de lokale en regionale controle van de ziekte verbetert en dat het meer patiënten chirurgische kandidaten kan maken.
Een kanker die de mogelijkheid heeft om nabijgelegen weefsels binnen te dringen, zich naar andere organen te verspreiden (metastaseren) en mogelijk tot de dood van de patiënt te leiden.
Normale, ronde verzamelingen van lymfocyten (witte bloedcellen) ter grootte van een rozijn tot een druif die overal in het lichaam worden aangetroffen. Lymfeklieren zijn met elkaar verbonden door lymfevaten. Ze helpen normaal bij het bestrijden van infecties, maar zijn ook een van de eerste plaatsen waarnaar kanker zich verspreidt. In het algemeen voorspelt de uitzaaiing van kanker naar lymfeklieren een slechtere prognose voor de patiënt. Er zijn uitzonderingen op deze regel.
Een pijnloze methode om inwendige organen zichtbaar te maken. Een buisvormig apparaat met een krachtige magneet genereert beelden van de binnenkant van het lichaam. Hierbij worden geen röntgenstralen gebruikt.
Het grootste orgaan van het lichaam, gelegen in het rechterbovendeel van de buik. Het vervult vele levensonderhoudende functies, waaronder de productie van gal. De lever ontgift het bloed van drugs, alcohol en andere schadelijke chemicaliën. Hij verwerkt voedingsstoffen die door de darm zijn opgenomen en slaat essentiële voedingsstoffen, vitaminen en mineralen op. Bilirubine is een chemische stof die ontstaat bij de afbraak van oude of beschadigde bloedcellen. De lever verwerkt de bilirubine chemisch, zodat deze in water kan oplossen en via de urine kan worden uitgescheiden. Wanneer dit proces wordt verstoord, kan geelzucht ontstaan.
Een primaire alvleesklierkanker die is uitgezaaid naar regionale lymfeklieren en/of resecteerbare (verwijderbare) weefsels. Tot de verwijderbare weefsels behoren sommige lymfeklieren en delen van de twaalfvingerige darm en de maag die routinematig worden verwijderd bij sommige chirurgische behandelingen van alvleesklierkanker.
Geel worden van de huid of geel worden van het oogwit door de ophoping van galpigmenten (meestal als gevolg van een obstructie van de galwegen).
Een techniek die chirurgen kunnen gebruiken om organen in de buik zichtbaar te maken en er zelfs een biopsie (weefselmonster) van te nemen zonder grote incisies te maken. Er worden zeer kleine incisies in de buik gemaakt en kleine buisjes (trocars genaamd) worden dan ingebracht. Via een van de buisjes wordt gas naar binnen gepompt om voldoende ruimte te creëren om in te werken. De chirurg brengt een kleine camera in via een van de buisjes en onderzoekt de bekleding en de inhoud van de buikholte door te kijken naar het geprojecteerde beeld op het televisiescherm. Met speciaal ontworpen laparascopische instrumenten kunnen biopsieën en vloeistofmonsters voor onderzoek worden genomen. Sommige chirurgen menen dat met deze techniek een patiënt minder invasief kan worden “geënsceneerd” dan met open chirurgie.
Een term die wordt gebruikt om aan te geven dat kankercellen in het kanaal aanwezig zijn, maar nog niet in dieper gelegen weefsels zijn binnengedrongen.
Een hormoon dat wordt geproduceerd door de endocriene cellen van de eilandjes van Langerhans in de alvleesklier. Insuline werkt om de bloedsuikerspiegel te verlagen.
Het breedste deel van de alvleesklier. Het bevindt zich in het rechterdeel van de buik, genesteld in de ronding van de twaalfvingerige darm, die een afdruk vormt in de zijkant van de alvleesklier.
Een hormoon dat wordt geproduceerd door de endocriene cellen (eilandjes van Langerhans) van de alvleesklier. Wanneer de bloedsuikerspiegel laag is, werkt glucagon om de bloedsuikerspiegel te verhogen.
Een chemotherapeutisch geneesmiddel dat gewoonlijk wordt gebruikt om alvleesklierkanker te behandelen.
Een groen peervormig orgaan dat zich aan de rechterkant van de buik bevindt, net onder de lever. De galblaas is in wezen een reservoir voor het vasthouden van gal.
Gemzar is de handelsnaam voor het chemotherapeutische geneesmiddel gemcitabine. Het wordt vaak gebruikt voor de behandeling van alvleesklierkanker. Het is aangetoond, in gecontroleerde klinische studies, dat het de kwaliteit van leven verbetert.
De exocriene cellen (acinocellen) van de alvleesklier produceren en transporteren chemicaliën die het lichaam verlaten via het spijsverteringsstelsel.
De chemicaliën die de exocriene cellen produceren worden enzymen genoemd. Ze worden uitgescheiden in de twaalfvingerige darm waar ze helpen bij de vertering van voedsel.
Een chemische stof die een reactie veroorzaakt in andere stoffen, in dit geval als onderdeel van het spijsverteringsproces.
Een test die wordt gebruikt om de alvleesklier en de galwegen zichtbaar te maken en te onderzoeken. Een buis wordt door de neus (of keel) van de patiënt ingebracht, door de slokdarm en maag en vervolgens in de dunne darm (twaalfvingerige darm). Daar wordt een kleine sonde ingebracht in het ampulla van Vater. Via de sonde wordt een kleurstof in de alvleesklier en de galwegen geïnjecteerd. Vervolgens worden röntgenfoto’s gemaakt om de alvleesklier- en galwegen zichtbaar te maken. Deze kanalen kunnen worden gezien als witte structuren (dit komt omdat de ingespoten kleurstof ondoorzichtig is). Omdat alvleesklierkanker vaak de alvleesklier en/of de galwegen blokkeert, kan deze techniek nuttig zijn bij het vaststellen van de diagnose alvleesklierkanker.
Chirurgische verwijdering van een structuur of een deel van een structuur. Een pancreatectomie is bijvoorbeeld de operatieve verwijdering van de alvleesklier (of een deel daarvan).
Dit zijn gespecialiseerde cellen die hormonen produceren die in de bloedbaan terechtkomen. De eilandjes van Langerhans bijvoorbeeld zijn endocriene cellen in de alvleesklier die het hormoon insuline produceren. Dit hormoon helpt de bloedsuikerspiegel (glucose) onder controle te houden.
Sommige zeldzame tumoren van de alvleesklier, de endocriene (Eilandjescel) tumoren, kunnen deze zelfde hormonen produceren. Het is zeer belangrijk dat deze zeldzame tumoren goed worden gediagnosticeerd omdat dit de behandeling en prognose zal bepalen.
Een arts die gespecialiseerd is in de behandeling van hormonale afwijkingen.
Het eerste deel van de dunne darm. Het is ongeveer een meter lang. Het is het deel van het darmkanaal dat na de maag komt.
Een koepelvormige spier die de longen en het hart van de buik scheidt. Deze spier helpt bij de ademhaling.
De chemische stof in elke cel die genetische informatie draagt.
Een kleine anatomische structuur. Dit is in wezen een buis die verschillende lichaamsvloeistoffen transporteert. De alvleesklierbuis loopt over de gehele lengte van de alvleesklier en mondt uit in de twaalfvingerige darm.
De ziekte waarbij het lichaam niet in staat is de bloedsuikerspiegel (glucose) op de juiste wijze te beheersen. Dit kan worden veroorzaakt doordat de alvleesklier niet in staat is voldoende insuline te produceren.
Een kleurstof, die via de mond wordt ingenomen of wordt ingespoten, en die soms tijdens röntgenonderzoeken wordt gebruikt om gebieden zichtbaar te maken die anders misschien niet zouden worden gezien.
Een met vloeistof gevuld zakje. Sommige tumoren van de alvleesklier, waaronder de sereuze cystadenomen en intraductale papillaire mucineuze neoplasmen, vormen cysten. Cysten zien er duidelijk uit op CT-scans. Ze zijn belangrijk om te herkennen omdat de behandeling van cysteuze tumoren kan verschillen van die van solide tumoren.
Een kleine, flexibele buis die in het lichaam wordt ingebracht om vloeistoffen in te spuiten of weg te zuigen.
De behandeling van een kanker met chemicaliën. Voor alvleesklierkanker zijn dit onder meer: Gemzar (Gemcitabine), 5-flurouracil, leukovorine, taxol, en andere.
Een manier om inwendige organen in beeld te brengen. Een serie röntgenfoto’s gemaakt door een machine die het lichaam als een reusachtige buis omcirkelt. Computers worden dan gebruikt om dwarsdoorsnedebeelden van de binnenkant van het lichaam te maken.
Een kanker veroorzakende chemische stof. Sigarettenrook bevat een aantal carcinogenen.
Een bloedmarker voor pancreaskanker. Het is geen goede screeningtest voor het diagnosticeren van mogelijke alvleesklierkanker bij personen zonder symptomen. In plaats daarvan kan het nuttig zijn bij het volgen van de voortgang van patiënten van wie bekend is dat ze kanker hebben, door te meten hoe hun kanker op de behandeling reageert.
Een dramatisch gewichtsverlies en algemene vermagering die optreedt bij chronische ziekte.
Een kwaadaardige tumor. Het heeft de potentie om binnen te dringen in de aangrenzende weefsels, uit te breiden naar andere organen en kan uiteindelijk leiden tot de dood van de patiënt.
Het middelste deel van de alvleesklier tussen de hals en de staart. De superieure mesenteriale bloedvaten lopen achter dit deel van de klier.
Een groene vloeistof die door de lever wordt geproduceerd en helpt bij het verteren van vetten. Het wordt van de lever naar de twaalfvingerige darm getransporteerd door het galkanaal. Wanneer de galstroom geblokkeerd is, kunnen patiënten geelzuchtig worden (gele huid).
Een kanaal dat gal van de lever naar de darm vervoert. Deze term kan verwijzen naar de lever-, cysteuze of gewone galbuis.
Het verwijderen en microscopisch onderzoeken van een klein weefselmonster.
Tumoren die niet-kankerachtig zijn. Deze groeien over het algemeen langzaam en dringen geen aangrenzende organen binnen of verspreiden zich (metastaseren) buiten de alvleesklier.
Een radiografische techniek die wordt gebruikt om bloedvaten zichtbaar te maken. Meestal wordt een contrastvloeistof (een kleurstof) in de bloedvaten gespoten om ze op de röntgenfoto’s wit te doen lijken.
De grote slagader die zuurstofrijk bloed vanuit het hart vervoert. Vanuit het hart buigt hij naar achteren en daalt af in de buik, waar hij vele vertakkingen heeft om de organen te bevoorraden. De superieure mesenteriale slagader is een belangrijke tak van de aorta die bij pancreaskanker betrokken kan zijn.
De ophoping van overmatige hoeveelheden vocht in de buikholte (belly). Het is vaak een teken dat de kanker is uitgezaaid naar de lever of naar de poortader die naar de lever gaat, of dat de kanker de binnenbekleding van de buikholte heeft aangetast. Als de normale leverfunctie is aangetast, wordt een complex geheel van biochemische controles en evenwichten verstoord en worden abnormale hoeveelheden vocht vastgehouden.
Een chirurgische verbinding van twee holle structuren. Het is vergelijkbaar met het vastmaken van twee uiteinden van een tuinslang. Een gastrojejunostomie is bijvoorbeeld een chirurgische ingreep waarbij de maag en het jejunum (dunne darm) met elkaar worden verbonden.)
Een aandoening die wordt gekenmerkt door een tekort aan rode bloedcellen. Dit kan onder meer leiden tot vermoeidheid.
Een aandoening die wordt gekenmerkt door een verminderde eetlust en een afkeer van voedsel. Resulteert vaak in lichamelijke tekenen van vermagering.
Chemotherapie die aan patiënten wordt gegeven nadat hun kanker operatief is verwijderd. Het is een secundaire behandeling die wordt gegeven om de chirurgische behandeling aan te vullen. (zie Neoadjuvante chemotherapie, dat is chemotherapie die vóór de operatie wordt gegeven)
De verbreding van de alvleesklierbuis bij het bereiken van de twaalfvingerige darm is een herkenningspunt voor artsen. Het is de plaats waar de galbuis en de alvleesklierbuis samenkomen alvorens in de twaalfvingerige darm (dunne darm) uit te monden. Tumoren in de kop van de alvleesklier kunnen dit kanaal gedeeltelijk of geheel afsluiten. Dit kan leiden tot problemen met de spijsvertering en geelzucht.
Een goedaardige (niet-kankerverwekkende) tumor die bestaat uit cellen die klieren vormen (verzamelingen cellen rond een lege ruimte).
De vorm van kanker waar de meeste mensen het over hebben als ze het hebben over “kanker van de alvleesklier”. Deze tumoren maken 75% uit van alle alvleesklierkankers.
Microscopisch gezien vormen adenocarcinomen klieren. Deze tumoren kunnen groot genoeg worden om zenuwen aan te tasten, wat rugpijn kan veroorzaken. Ze zaaien ook vaak uit (metastaseren) naar de lever of lymfeklieren. Als dit gebeurt, kan de tumor als niet-resectabel worden beschouwd.
Het gedeelte van het lichaam tussen het middenrif en het bekken.
Een met pus gevulde holte. Meestal veroorzaakt door een infectie.