Bernard Williams is een welsprekend lid van die kleine maar belangrijke groep van vooraanstaande denkers die proberen de grenzen weg te nemen tussen de experts en ieder van ons die worstelt met morele kwesties in ons eigen leven. In dit boek levert hij een aanhoudende aanklacht tegen de systematische moraaltheorie vanaf Kant en biedt hij een overtuigend alternatief.

Kant’s ideeën hielden een visie op het zelf in die we niet langer kunnen accepteren. Moderne theorieën zoals het utilitarisme en het contractualisme bieden meestal criteria die buiten het zelf liggen, en dit, samen met een nadruk op het systeem, heeft het ethische denken verzwakt. Waarom zou een geheel van ideeën een speciale autoriteit over onze gevoelens moeten hebben, alleen omdat het de structuur van een theorie heeft? Hoe zou een abstracte theorie het individu kunnen helpen bij het beantwoorden van de Socratische vraag “Hoe moet ik leven?”

Het doel van Williams is niets minder dan de ethiek te heroriënteren op het individu. Hij beschuldigt moderne moraalfilosofen ervan zich terug te trekken op het systeem en het individu in zijn huidige sociale context in de steek te laten. Hij gelooft dat het ethische werk van Plato en Aristoteles dichter bij de waarheid staat van wat ethisch leven is, maar erkent tegelijkertijd dat de moderne wereld ongeëvenaarde eisen stelt aan het ethische denken. Hij behandelt de meest netelige vragen in de hedendaagse filosofie en biedt nieuwe ideeën over kwesties als relativisme, objectiviteit, en de mogelijkheid van ethische kennis. Williams heeft een fantasierijk, ingenieus boek geschreven dat filosofen oproept hun zelfopgelegde grenzen te overstijgen en de volle aandacht te geven aan de complexiteit van het ethische leven.