“Indo-Pacific”, oorspronkelijk een geografisch begrip dat twee regio’s omvat, namelijk de Indische Oceaan en de Stille Oceaan, is op zich geen nieuw begrip. Gurpreet s. Khurana, die 10 jaar geleden voor het eerst het woord “Indo-Pacific Strategy” gebruikte, was een mariene strateeg en uitvoerend directeur van de New Delhi National Marine Foundation. Onlangs schreef hij in de Washington Post dat de nieuwe term de nieuwe strategische mind map heeft veranderd sinds China’s “hervorming en openstelling” in de jaren tachtig. “Azië-Pacific” heeft het beeld gevormd van een gemeenschap van belangen die de Verenigde Staten en Oost-Azië verbindt. De door Trump gebruikte “Indo-Pacific” betekent dat India, de Verenigde Staten en andere grote Aziatische democratieën, met name Japan en Australië, zich zullen aansluiten bij het beteugelen van China in het nieuwe kader van groeiende “Koude Oorlog”-invloed.
In de afgelopen jaren zijn de Indo-Pacific-strategie en het Quad-concept door verschillende landen op verschillende momenten geïntroduceerd en bepleit. Shinzo Abe voerde gesprekken met de Indiase premier Modi en promootte de “Indo-Pacific-strategie” verschillende keren. Enerzijds prees hij het Indiase beleid van “oostwaarts optreden”. Anderzijds sprak hij de noodzaak uit om de samenwerking met India te versterken. Tijdens het bezoek van Trump aan Japan werd de “Indo-Pacific Strategie” formeel genoemd, wat de belangstelling van de VS en Japan voor deze strategie weerspiegelt.
Chinese geleerden zijn van mening dat de geopolitieke veranderingen als gevolg van de opkomst van China de belangrijkste reden zijn waarom Washington zich inspant om de Indo-Pacific allianties te stimuleren, en de Indo-Pacific strategie is bedoeld om zich in te dekken tegen het gedrag van China op het gebied van buitenlands en veiligheidsbeleid. Aan de andere kant stellen veel geleerden ook dat de Indo-Pacifische strategie van Trump een update is van Obama’s “rebalance”. Xue Li, een onderzoeker aan de Chinese Academie voor Sociale Wetenschappen, is van mening dat de nieuwe strategie nodig is vanwege de strategische cultuur en de behoefte aan machtsevenwicht in de Verenigde Staten.
Zo zijn veranderingen in de geopolitieke omgeving in de Aziatisch-Pacifische regio de fundamentele oorzaken die de creatie van de Indo-Pacifische strategie motiveren. Tegen de achtergrond van de relatieve verzwakking van de dominante positie van de Verenigde Staten en de toenemende verschuiving van het geopolitieke en economische zwaartepunt naar de Indo-Pacific, is het doel allianties en partnerschappen een nieuwe vorm te geven als antwoord op de opkomst van China.
An Analysis of Intentions and Interests of Countries under the “Indo-Pacific Strategy”
The United States
The United States is the leader of the “Indo-Pacific Strategy”. Op dit moment hebben de Verenigde Staten de “Indo-Pacific Strategie” naar voren gebracht, die de aandacht van de Verenigde Staten voor de regio van de Indische Oceaan weerspiegelt. Door zijn economische opkomst in de afgelopen jaren is India een leider geworden onder de opkomende economieën. Anderzijds is de machtsstructuur in Azië en de Stille Oceaan na de terugtrekking van Obama’s “Asia-Pacific rebalancing”-strategie dienovereenkomstig aangepast. De bondgenoten in de regio Azië-Stille Oceaan stonden sceptisch tegenover het buitenlands beleid van Trump. Deze keer is het doel van Trump’s terugkeer naar de “Indo-Pacific-strategie” heel duidelijk: de “Indo-Pacific-strategie” is de uitbreiding en herziening van de “herbalanceringsstrategie voor Azië en de Stille Oceaan”. Het doel is om de opkomst van China in te dammen en het Amerikaanse leiderschap in de regio veilig te stellen.
Japan
Japan, als een belangrijke bondgenoot van de Verenigde Staten in de regio Azië-Stille Oceaan, speelt een belangrijke rol bij de conceptie en promotie van de Indo-Pacific. Afgezien van zijn eigen onzekerheden als eilandnatie, is de reden dat Japan zich zo duidelijk achter India en de Verenigde Staten schaart, de waakzaamheid en bezorgdheid van Japan over de toenemende economische en militaire capaciteiten van China.
India
India is altijd een land geweest met grote nationale ambities en is een van de belangrijkste pleitbezorgers van het concept van de “Indo-Pacific Strategy”. India kan deze gelegenheid aangrijpen om de rechtvaardiging en rationalisering van zijn belangen in Zuidoost-Azië te bevorderen; zijn aanwezigheid in Oost-Azië uit te breiden, zijn politieke, economische en militaire samenwerking met de Verenigde Staten en zijn bondgenoten te versterken, en India’s invloed in internationale aangelegenheden aanzienlijk te vergroten.
Australië
Australië was een van de vroegste landen die het concept “India” introduceerden. In de jaren zestig besprak Australië de uitoefening van zijn invloed in de “Indische” regio om zijn eigen moeilijkheden in de Koude Oorlog te vermijden. Tegenwoordig juicht Australië de door de Verenigde Staten gepropageerde “Indo-Pacific”-strategie actief toe en benadrukt het zijn belangrijke positie in de “Indo-Pacific”-strategie van de Verenigde Staten, niet alleen omdat Australië de handelsbetrekkingen tussen de VS en Australië wil verbeteren, maar ook omdat het zijn aanwezigheid en reikwijdte van belangen in Zuidoost-Azië wil verbeteren.
Zuidoost-Aziatische landen
We moeten aandacht besteden aan de reacties van de Zuidoost-Aziatische landen op de “Indo-Pacific-strategie”. Om de “Indische Oceaan” met de “Stille Oceaan” te verbinden, wordt Zuidoost-Azië een sleutelgebied dat niet overgeslagen kan worden. Indonesië en Singapore zijn ook voorstanders van het concept van de “Indo-Pacifische Strategie”. Door de locatievoordelen van Indonesië en Singapore zelf zal het concept “Indo-Pacific” de kans krijgen om zijn strategische positie te versterken. Kleine en middelgrote landen zitten gevangen tussen China en de Verenigde Staten. Aan de ene kant zijn zij bang voor de veranderingen in de regionale orde als gevolg van de opkomst van China. Anderzijds willen zij hun deel van de dividenden die de economische ontwikkeling van China met zich meebrengt niet verliezen.
De ruimte en het vooruitzicht van het realiseren van een Indo-Pacifische strategie
In de eerste plaats belemmeren de isolationistische neigingen en het beleid van Amerika in Azië de ontwikkeling van het nieuwe kader.
Als de Verenigde Staten een “indo-pacifisch” systeem willen opbouwen, is het ook de moeite van het overwegen waard of zij over voldoende kracht en middelen beschikken om deze verantwoordelijkheid op zich te nemen. De kosten en verantwoordelijkheden die nodig zijn om het “India”-systeem in stand te houden op het gebied van militaire veiligheid, economische samenwerking, enz. moeten worden gedeeld tussen de bondgenoten in Azië en de Stille Oceaan en India. Dit op zich vormt al een uitdaging voor India en India.
Meer nog, de “Indo-Pacific” strategie heeft Zuid-Korea en Zuidoost-Aziatische landen bondgenoten op achterstand gezet, door de nadruk te leggen op de “pijler van vier landen” en voorbij te gaan aan de status en rol van Zuid-Korea, Vietnam, de Filippijnen, Singapore en andere landen in het kader.
Al met al is de “Indo-Pacific Strategie” nu nog slechts een idee. Uitgangspunt ervan is een indekking te vormen tegen de economische en militaire opkomst van China en de regionale orde te reconstrueren. De toekomstige doeltreffendheid van de strategie voor de Indo-Pacific is onzeker, niet in het minst omdat de Verenigde Staten, Japan, India en Australië de coördinatie en de gezamenlijke vaststelling van beleid en strategieën nog moeten verbeteren.