Uitleg > Behoeften > De behoefte aan aandacht

Nodig | Voorbeeld | Verwant aan | Discussie | Wat dan?

Behoefte

We hebben allemaal een diepe behoefte aan de aandacht van anderen. Als andere mensen naar ons kijken, als ze naar ons luisteren en ons waarderen, voelen we ons goed. Zelfs agressieve of bestraffende aandacht kan beter zijn dan geen aandacht.

Wanneer we aandacht zoeken en genegeerd worden, kunnen we onze inspanningen opvoeren, bijvoorbeeld door emotioneel te worden, de ander fysiek aan te raken of te handelen op een manier die hen zal ergeren.

Voorbeeld

Een jongeman geniet van het gezelschap van aantrekkelijke vrouwen en maakt hen het hof met een beperkte hoeveelheid vleiende aandacht, waarbij hij er altijd voor waakt niet wanhopig over te komen.

Een leraar is voorzichtig met het geven van aandacht aan alle leerlingen, niet alleen aan de stoute.

Een adverteerder pusht een geur als bijzonder nuttig om aandacht van potentiële partners te krijgen.

Gerelateerd aan

Discussie

Het belang van aandacht begint als we heel jong zijn en we niet in staat zijn onszelf te voeden of te beschermen. Het enige wat we kunnen doen is jammeren en hopen op hulp. Aandacht is in deze fase (en later) ook belangrijk voor het leggen van contacten en het vormen van banden met andere mensen.

Wanneer we het gevoel hebben dat we te weinig aandacht hebben, zoeken we die aandacht. Dit kan disfunctioneel worden wanneer het iemands leven beheerst en wanneer degenen van wie aandacht wordt gevraagd de eisen vermoeiend, verontrustend of gewoon vervelend vinden. Aandacht zoeken kan dan problematisch worden en pathologieën zoals een narcistische persoonlijkheidsstoornis en het Munchausen-syndroom kunnen het gevolg zijn. Mensen kunnen zelfs zelfbeschadiging oplopen om aandacht te krijgen.

Wanneer anderen aandacht aan ons besteden, verbinden zij ons met elkaar, waardoor ons gevoel van identiteit wordt vergroot. Hun aandacht kan ook waardering uitstralen en ons een gevoel van status geven, omdat ze ons erkennen als waardig voor hun aandacht. In het tegenovergestelde geval is het deprimerend en mogelijk beledigend wanneer anderen ons negeren, vooral wanneer we met hen in gesprek zijn. Aandacht weigeren is iemands bestaan ontkennen, waardoor zijn gevoel van identiteit in feite wordt aangetast.

Het geven en krijgen van aandacht wordt zo een spel en kan worden gebruikt als machtsspel, waarbij machtszoekers aandacht gebruiken als een soort beloning en zij die zich zwakker voelen aandacht zoeken als een bevestiging. Dit gebeurt wanneer we het gevoel hebben dat machtige mensen grotere sferen van identiteit hebben en dat anderen op de een of andere manier hun eigen kleinere sferen kunnen vergroten door zich te verbinden met degenen met grotere sferen.

Onze bewuste geest werkt tamelijk lineair en we hebben dan ook een beperkt vermogen om ons te richten op onze omgeving (of zelfs onze innerlijke gedachten). We kunnen onze aandacht wijd spreiden, bijvoorbeeld als we de omgeving scannen op bedreigingen, maar als we iets interessants vinden, zoomt onze aandacht in op dat ene ding. Dit maakt aandacht tot een beperkte hulpbron, wat het nog begeerlijker kan maken.

Bied aandacht aan als beloning voor het voldoen aan een verzoek. Geef ze prettige aandacht, vraag dan iets terwijl je suggereert dat je daarna meer aandacht zult geven, bijvoorbeeld door te zeggen hoe dankbaar je zult zijn.

Zie ook

Attentie,Macht,Schaarste principe