Beschrijving

Planten bossig of spreidend, niet getuft. De hoofdas vertakt zich dichotomisch en heeft zijtakken die korter en smaller zijn (20 – 40 µm diameter) en die afwisselend, tegenover elkaar of aan één kant gerangschikt zijn. De zijtakken nabij de top hebben vaak kortere takken tussen langere takken. Aanhechting gebeurt door rhizoïden vanuit basale polen van middelste tot onderste cellen, of door cluster van basale rhizoïden. Lichtgroen tot grasgroen.

Structurele kenmerken

Hoofdassen 50-70 µm diameter, cellen 4-8x langer dan breed met netvormige choloroplasten.

Habitat

Cladophora sericea komt voor in kleine hoeveelheden met andere algen of in overvloedige losse strengen vastgehecht aan koraal, basaltsubstraat, en andere harde oppervlakken op rifplaten nabij de laagwaterlijn tot 2 m diep.

Wijdverspreiding

Hawai’i:

Noordwestelijke Hawaiiaanse eilanden, O’ahu, Maui, Kaua’i, Lana’i, Moloka’i en Hawai’i Island.

Mechanisme van introductie:

Inheems in Hawai’i.

Wereldwijd verspreid: Wereldwijd verspreid: Australië, Atlantische Oceaan, Middellandse Zee, Caribisch gebied, Indische Oceaan en Stille Oceaan.

Ecologie/Invloed

Cladophora sericea is een vertakkend groen draadalgje dat op de meeste riffen in Hawai’i voorkomt. Deze kleine groene alg maakt gewoonlijk slechts een klein deel uit van de biomassa van de diverse, sterk concurrerende intergetijdengemeenschap. Door haar dichte en zelfbeschaduwende vorm ondervindt de alg zelden fotobeperking, behalve in de takken aan de top van de tuft, en heeft zij dus de neiging zich vast te hechten aan vast substraat dat vrij onbeschut is. Bovendien heeft de alg aangetoond over nitraatopslagcapaciteiten te beschikken die haar levensduur in stressvolle omstandigheden verlengen. Alle Cladophora-soorten zijn opportunistische kolonisten die reageren op variaties in het milieu. Nutriëntenbelasting, watertemperatuurschommelingen en belichting door afkoeling hebben allemaal invloed op de groeisnelheid en de levensduur van deze algen. In gebieden met eutrofiëring kunnen opportunistische soorten als C. sericea een belangrijke rol spelen bij verschuivingen in de koraalkoraalgemeenschap.

C. sericea heeft op Hawai’i invasieve kenmerken vertoond, in tegenstelling tot de intertidale C. vagabunda. Ongeveer 10 jaar geleden is de alg buitengewoon talrijk geworden op de riffen aan de lijzijde van Maui en er doen zich nu seizoengewijs grote bloeiperioden voor. Tijdens de bloei drijven grote massa’s van het alg in de waterkolom, blijven haken aan koraal en rotspartijen en verstikken de organismen eronder.