Abstract

Het Arabidopsis thaliana hypocotyl wordt veel gebruikt om de effecten van licht en plantengroeifactoren op celstrekking te bestuderen. Om een kader te bieden voor de moleculair-genetische analyse van celstrekking in dit orgaan, beschrijven we hier, op cellulair niveau, de morfologie en groei en identificeren we een aantal karakteristieke ontwikkelingsverschillen tussen licht- en donkergekweekte hypocotylen. Ten eerste vertonen de epidermale cellen in het licht een karakteristieke differentiatie die in het donker niet wordt waargenomen. Ten tweede brengt de groei van dit orgaan geen significante corticale of epidermale celdelingen met zich mee. Er vindt echter wel endoreduplicatie plaats, zoals blijkt uit de aanwezigheid van 4C- en 8C-kernen. Bovendien werden 16C kernen specifiek gevonden in donker gegroeide zaailingen. Ten derde, in het donker strekken de epidermale cellen zich uit langs een steile, acropetale ruimtelijke en temporele gradiënt langsheen het hypocotyl. In het licht daarentegen rekten alle epidermale cellen continu uit gedurende de hele groeiperiode. Deze morfologische en fysiologische verschillen, in combinatie met eerder gerapporteerde genetische gegevens (T. Desnos, V. Orbovic, C. Bellini, J. Kronenberger, M. Caboche, J. Traas, H. Hofte Development 122: 683-693), illustreren dat licht niet eenvoudigweg de groei van het hypocotyl remt op een celautonome wijze, maar dat de waargenomen groeireactie op licht deel uitmaakt van een geïntegreerde ontwikkelingsverandering doorheen het hele strekkend orgaan.