Posted May 12, 2020 – Verteld door Carmen
Zie onze 5-Bambi-waarderingslegende aan het einde van deze beoordeling.
In februari zetten we de wintertocht door de woestijn van Californië op pauze en gingen we terug naar San Diego. Jim nam het stuur over, trok de wagen uit Chiriaco Summit, koos Willie Nelson’s “On The Road Again” en drukte op play voor goed geluk.
En jongen, dat hadden we nodig. Cheers, Willy. Je kwam door voor ons.
Zoals gewoonlijk zong ik mee en opende AnyList. Er moest boodschappen gedaan worden. We waren bij onze laatste medjool datum. Costco… Check. En, we hadden benodigdheden nodig voor onze doe-het-zelf badkamer verbouwing. San Diego Hardware… Check. Beide toetsenborden van de computer moeten vervangen worden – spatiebalk problemen. Apple Store… Check.
Tijdens de rit planden we elk moment van de komende twee weken … Tandartsafspraak. Stichtings banket. Vergaderingen. Familie en vrienden eerst en altijd.
Admiral Baker RV Park
Vier uur later trokken we het centraal gelegen Admiral Baker RV Park binnen – een militaire camping in een buitenwijk van San Diego, Mission Valley genaamd. Eerlijk gezegd, tot dit jaar, wisten we niet eens dat daar een camping was, gelegen naast een militaire golfbaan en clubhuis. Burgers mogen er twee weken blijven.
De meeste kampeerterreinen in San Diego zijn verouderd en verouderd, en Admiral Baker vormt hierop geen uitzondering. Het terrein is echter prachtig met uitgestrekte gazons en schaduwrijke oude bomen die een prachtig zwembad en recreatiecomplex omsluiten. Jammer genoeg is het zwembad alleen open tussen Memorial Day en Labor Day – behalve deze zomer want … pandemie.
Net als een regenbui in Zuid-Californië, begon het nieuws over COVID-19 als een zorgelijke motregen. We waren niet al te bezorgd. Jim had gediend in de GERM Commissie. Hij wist hoe het werkte. We waren er zeker van dat de dreiging snel onder controle zou zijn.
We wisten dat de storm op komst was toen onze zoon, die bij een spoedeisende hulp werkt, zich bezorgd toonde over zijn bezoek aan ons.
Toen sloot het management van Admiral Baker de douches en de wasserette af. Vervolgens werd een banket voor Jims stichting afgelast. Toen sloot mijn tandarts haar praktijk voor alle patiënten behalve spoedgevallen. Vergeet de Apple Store en de verbouwing van de badkamer. Onze veertien dagen kwamen eraan. We moesten weg, maar waarheen?
In Californië waren alle stads-, provincie-, staats- en nationale parken en zelfs BLM-land gesloten of kondigden sluitingsplannen aan. Particuliere parken waren open, maar de meeste lieten geen nieuwkomers toe, en bovendien zijn de meeste particuliere parken veel te krap voor serieuze sociale distantie.
Fisher’s Landing
Toen kreeg Jim een idee. Fisher’s Landing! Zijn oude grond aan de Arizona kant van de Colorado Rivier.
Op 3 maart vertrokken we uit San Diego. Zoals gewoonlijk stopten we ’s nachts bij het Golden Acorn Casino, waar campers gratis mogen overnachten. Het leek wel een spookstad. We waren praktisch alleen.
Ik speelde de gebruikelijke $20 voor papa. Een familietraditie. Het duurt nooit lang.
Terwijl ik aan het verliezen was, keek Jim of The Golden Grill open was. Gelukkig was dat zo. Nu, maanden later, denken we met plezier terug aan die maaltijd als “ons laatste avondmaal.”
De volgende ochtend gingen het restaurant en het casino volledig dicht.
We reden verder met doel en hoop, maar ook met de knagende twijfel dat Fisher’s Landing ons misschien niet zou accepteren. Toen we Arizona binnenreden op de I-8, passeerden we tientallen RV-resorts
Yuma is een winterverblijf voor snowbirds. Jim nam het stuur over terwijl ik op elke website keek of er nog plaatsen vrij waren, voor het geval het bij Fisher niet zou lukken. Dit zou de eerste – en hopelijk de enige – keer zijn dat we door het centrum van Yuma reden zonder te stoppen bij Prison Hill Brewing Company. O, wat een kwelling.
Naar het noorden rijdend langs de benedenloop van de Colorado River, kwamen we door een vallei met duizenden groene hectares romaine sla die in gehoorzame rijen voor de majestueuze Gila Mountain Range lagen.
Toen begon de weg enorm te slingeren. De maagkrampende achtbaanrit ging nog kilometers door.
Tussen de hobbels door vingen we glimpen op van vreemde dorpjes op de kale, rotsachtige hellingen. Toen zagen we een bord: Yuma Proving Ground. De ingang van een militaire installatie. Aha. De dorpjes in de stijl van het Midden-Oosten waren podia voor militaire oefeningen.
Op dit punt lag het centrum van Yuma zo’n veertig minuten achter ons. We passeerden borden die ons waarschuwden om uit te kijken voor wilde ezels en geiten. Toen zagen we nog iets vreemds… een reclamebord met dure, niet aan het net gekoppelde huizen aan Martinez Lake bij de Coloradorivier, waardoor we ons afvroegen wie er met een half miljoen dollar om uit te geven een huis hier in the middle of nowhere zou willen kopen. Maar dat was toen en dit is nu. We snappen het.
Fisher’s Landing – veilig verscholen in een vishaakbocht aan de Colorado River is alles waar een rustieke, zelfvoorzienende kampeerder op kan hopen.
Het is een wandel…
dirt-biking…
kayaking…
off-road fietsen…
en gewoon naar de rivier staren en jezelf afvragen, wat is er in godsnaam gebeurd?*#* gebeurd is?
Ook is er vogelspotten…
bootvaren…
wakeboarden, jetskiën, baarsvissen, en eendenjagen.
Fisher’s Landing heeft het allemaal.
Ik zou het zelfs een paradijs willen noemen…
Maar, Resort is geen woord dat ik zou gebruiken om Fisher’s te beschrijven, want veel van het terrein zijn overblijfselen uit de hoogtijdagen van 1950-60’s.
Hoe dan ook, er zijn renovatieprojecten aan de gang rond de aanlegsteiger en het restaurant – hopelijk zal die liefde zich uitbreiden naar de kampeerterreinen die, geografisch gezien, het beste recreatieve onroerend goed in de Yuma-regio met,
- Gratis kamperen op land in handen van de overheid
- Sterk Verizon signaal met een Cell Booster
- Veiligheid, waaronder een gloednieuwe sheriff’s station net buiten het terrein.
- PLUS:
- Een dump station
- Kiesbaar water
- Twee kleine buurtwinkels
- Twee hamburgertenten met volledige bars
- Twee rustieke maar schone wasserettes met warm water
- Twee boot lanceer plaatsen
- strand
- postkantoor
- aashandel
- bootreparatie
- vuilnisbakken
- Restrooms
- gasstation
- benzine bijvullen
- en, een geweldige campinggastheer
Dit alles voor slechts $5 per dag voor een ruime droge kampeerplaats op korte loopafstand van de rivier, of $40 per dag voor een kampeerplaats met haakverbinding.
Maar zelfs onder normale, niet-pandemische omstandigheden waren de hook-up sites veel te druk voor ons.
Dus vonden we voor ons eigen comfort en voor de gezelligheid een afgelegen stuk hardpack op zo’n vijftien minuten lopen van de steiger.
Om de twaalf dagen of zo trokken we Beauty aan de haak en sleepten we haar naar het dumpstation voor een herstart. Dat duurde maar een uurtje en het voelde volkomen veilig om onze Clam, kajaks en outdoorspullen op de plek achter te laten.
Al met al was dit ons toevluchtsoord tijdens de begindagen van COVID-19.
We gebruikten de tijd om ons tuig op te ruimen en onze uitrusting te organiseren.
We zijn Fisher’s Landing en Martinez Lake, het aangrenzende dorp, voor altijd dankbaar. Deze oase in de woestijn was precies wat de dokter had besteld voor verantwoorde sociale ontspanning en de recreatiemogelijkheden die we nodig hadden om gezond te blijven gedurende de eerste 50 dagen van de covid-gekte-tijd – die, alles welbeschouwd, een beetje geweldig bleek te zijn.
We isoleerden ons, sliepen goed, sportten in de buitenlucht en – in ware quarantaine-keukenstijl – aten gezond thuis, met dank aan New York Times Food.
… en, na een bevredigend diner, hebben we The Walking Dead gestreamd omdat de vergelijking COVID-19 deed verdwijnen als een fluitje van een cent. Ja, het kon erger.
Toen Canada de snowbirds naar huis riep, hadden we ons toevluchtsoord kunnen zoeken in een van de luxueuze RV-resorts in de omgeving van Yuma. Maar waarom top-dollar betalen als alle voorzieningen zoals zwembaden, spa’s, gewicht kamers, pickle-ball rechtbanken en hond parken waren ofwel off-limits of onveilig voor risicovolle individuen? Zonder de leuke dingen, de mega-resorts zijn niets anders dan over-prijsde parkeerplaatsen met aansluitingen.
Fisher’s Landing heeft een trouwe klantenkring van frequente kampeerders en langdurige RV- en parkmodelbewoners in Swede’s Hill en Pruitt City.
Met beveiligde opslag, droge camping en lange termijn verhuur van ruimte, kan men ’s ochtends uit San Diego rijden, op tijd aankomen om een hapje te eten bij Rio Loco Grill, de boot uit de opslag halen, tanken en halverwege de middag al op de rivier zijn. Zoet.
De droge kampeerzone voor campers die het eerst komt, het eerst maalt, ligt vlak bij de rivier. De kosten bedragen vanaf heden $5,00 per persoon per dag, of $35 per week voor twee personen, en $100,00 per maand. Voorafbetaling is vereist bij het Camp Rental Office.
Er zijn op Fisher’s Landing geen speciale plaatsen voor droogkamperen. U zoekt gewoon een mooi plekje op de harde ondergrond – blijf uit het wasgebied, want zo wordt het niet voor niets genoemd – en u zet uw kamp op.
In het begin kampeerden we in het droge kampeergedeelte van $5 per dag. Maar na een paar weken kwam er een groep nieuwe kampeerders die zich in de was bij ons installeerden en elke avond kampvuren stookten. Het was tijd om te verhuizen.
Arizona Trust Land
Naast de grenzen van Fisher’s Landing – niet te onderscheiden van het resort – ligt een stuk Arizona Trust Land, waarschijnlijk honderden, zo niet duizenden acres groot. Om daar te kamperen moet je online een jaarlijkse recreatievergunning voor Arizona van $20 kopen. We hebben dus de tent afgebroken en zijn ongeveer 300 meter ten oosten van onze oorspronkelijke kampeerplaats verhuisd naar het State Trust Land, waar minder weekendkampeerders en slechts vijf of zes full-timers staan.
De meeste full-timers zoals wij stoken geen hout. Houtstoken is smerig, duur en schadelijk voor de longen. Als we zin hebben, hebben we een draagbare propaanvuurplaats.
Hoewel het verder van de rivier ligt, is het State Trust Land rustiger, minder stoffig door de zandwegen en niet rokerig. Net als in Fishers is het open terrein, maar er geldt een beperking tot veertien dagen.
Maar we bleven langer – veel langer. We waren bereid om terug te gaan naar Fishers met onbeperkt kamperen als dat gevraagd werd, maar niemand deed dat. Misschien werd de veertiendagenlimiet afgeschaft vanwege COVID-19.
Eindelijk, een hittegolf duwde ons eruit. Op 23 april, toen de temperatuur 102 bereikte, trokken we ons terug en trokken de bergen in.
Fisher’s Landing Amenities
Het on-site dump station kan twee RV’s tegelijk aan. Het nominale tarief van $5 per keer is een koopje. Het zou vanzelfsprekend moeten zijn – vooral in deze COVID tijden – dat het dragen van wegwerphandschoenen essentieel is bij elk dump station.
Er is een gratis waterbron bij het dumpstation, maar we maken ons altijd zorgen over besmetting als de watertappunt zo dicht bij de dumpafvoer zit. Gelukkig is er een schoon, gefilterd, zoutvrij watertappunt beschikbaar voor 0,25¢ per gallon. We hebben de kraan en de tap schoongemaakt met bleekdoekjes voordat we gingen tanken.
Badkamers
Ondanks dat we aan het droogkamperen waren en waterbesparend bezig waren, konden we het niet opbrengen om het verouderde en vervallen badhuis te gebruiken.
Hopelijk worden het toilet en de douches met muntautomaat ooit gesloopt en herbouwd.
Wasserette
De wasserettes waren oud, maar verrassend schoon en functioneel. De wasmachines in Pruitt City waren brandschoon en het water was gloeiend heet. Dit bevestigt onze ervaring dat waar snowbirds zijn, er meestal een schone wasgelegenheid is. Toch maken we de machines altijd schoon met bleekmiddel – van binnen en van buiten – voordat we ze gebruiken.
(WAARSCHUWING: CARMEN’s LAUNDRY RANT AHEAD) We proberen parken te vermijden waar aan de lijn drogen niet is toegestaan. Ik bedoel, wat is daar mis mee? Sinds wanneer is drogen aan de lijn een belediging op campings? Komen toeristen niet naar Amish land en Zuid-Italië en kust-Frankrijk en zwijmelen over lakens, theedoeken en onderbroeken die door de wind worden geanimeerd, alsof aan de lijn drogen een verloren kunstvorm is? (EINDE VAN RANT).
Ik genoot vooral van de waslijn.
Op Fisher’s Landing zijn er maar weinig regels:
- De rusttijden zijn van 23.00 tot 07.00 uur
- Het kampvuur moet onder controle zijn (Oké, daar zit vast een eng verhaal achter) -Haardhout is te koop in de General Store
Huur van een golfkarretje is ook mogelijk. De kosten zijn $70 per dag met een minimum van 2 dagen – neem contact op met Premier Golf Cars voor meer informatie. (928) 317-8828. Het benzinestation verkoopt gewone en superbenzine, maar geen diesel.
De infrastructuur is verrassend solide met een brandweerkazerne, algemene winkel, aaswinkel, bootwinkel, Rio Loco Bar en Grill en zelfs een US Postal Office. We ontvingen pakketten van Amazon en iPostalOne in de algemene winkel.
De zakenwijk van Fisher is ook populair bij camperaars die op de militaire camping verblijven die ongeveer een halve mijl verderop aan de onontwikkelde weg ligt.
Gray, onze fantastische campinggastheer, stond klaar om alle vragen te beantwoorden. Hoewel Fisher’s Landing minimaal ontwikkeld is, is het vrij van zwerfvuil en gespuis. Gray liet ons zien waar we ons afval en recycling konden deponeren en hield ook een oogje in het zeil voor eventuele streken die hij snel uit de wereld hielp voordat het uit de hand liep.
Gray vertelde ons ook de naam van onze favoriete kajakroute – de spectaculaire California Cut.
Een twee uur durende, matig moeilijke lus, afhankelijk van de wind. We raden aan om stroomafwaarts te peddelen vanaf Fischer’s en stroomopwaarts door de cut te varen.
Een andere troost was het kantoor van de sheriff op ongeveer een kwart mijl afstand op de rivier. In het gebied werd regelmatig gepatrouilleerd.
De middagwandelingen naar Fisher’s Landing en Martinez Lake waren een hoogtepunt.
Bloeiende cactussen, koel rivierbriesje, kleurrijk rivierleven.
Ook fascinerend was de eigenzinnige niet-buurt waar gloednieuwe mini-huizen en luxe appartementen tussen oude fabriekshuizen en camperplaatsen staan.
Een ander altijd aanwezig en prominent kenmerk was de overvloed aan politieke parafernalia die de dominante lokale waarden aangaven. Maar uiteindelijk viel het ons niet eens op. Hé, we zitten allemaal samen in dit COVID-gedoe. Peace, ya’ll.
We kwamen een paar dagen voor de door de staat opgelegde sociale distantie aan. We hadden dus de gelegenheid om – vanuit een zoomlens – Fisher’s Landing en Martinez Lake te observeren tijdens een gemiddeld weekend met geplande evenementen.
Bar-B-Que Festival
Fishing Contest
Live Music
Toen de lock-down eenmaal van kracht was, veranderde de stemming van een bruisende, familiale festivalsfeer in een luie rivierstad, maar met één uitzondering. Hoewel de restaurants hun eetzalen sloten en de sneeuwduikers vroeg naar huis gingen, werd de ontwikkeling van de rivieroever niet onderbroken of een slag gemist.
Elke dag rolden de zware machines binnen. “We Dig The Colorado” ontwikkelaars en aannemers hervatten het werk aan keermuren en braken met de grond aan nieuwe projecten. Ook het ontwakende bedrijfsleven maakte wijselijk gebruik van de door de overheid opgelegde rustperiode om te verbouwen, te upgraden en uit te breiden.
Sinds bijna altijd is deze plek een middle-of-nowhere bestemming geweest voor groezelige, stoffige, waterige recreatieve sporten.
Maar nu overlevingsrealiteit en zelfvoorzienende off-grid vluchtelingen naar afgelegen gebieden worden getrokken als gevolg van pandemieën en economische ineenstorting, kunnen we alleen maar hopen dat dit bescheiden maar snel ontwikkelende buitenparadijs in staat is om een felbegeerde reputatie voor betaalbaar familieplezier en goedkoop kamperen te behouden …
… want als de zombie-apocalyps aanbreekt, kun je erop rekenen dat LIB zich naar Fisher’s Landing spoedt.
Daar zie ik je.
Wacht voor ezels.
Als je onze exacte route wilt zien, klik dan hier.
*Foto’s in deze post (tenzij anders vermeld) zijn genomen en auteursrechtelijk beschermd door Living In Beauty.
Ons “BAMBI” beoordelingssysteem uitgelegd:
– Eén Bambi: Had moeten boondocken.
– Twee Bambi’s: Beter dan een Cracker Barrel of Walmart.
– Drie Bambi’s: Voldoende voor een kort verblijf. – Vier Bambi’s: Geweldige plek! Voldeed aan onze verwachtingen voor een langer verblijf. Heeft kleine verbeteringen nodig of is niet ideaal gelegen voor al onze voorkeursrecreatie (wandelen, fietsen, zwemmen, kajakken) zonder te hoeven rijden.
– Vijf Bambi’s: Bestemmingscamping op zijn best! Kritisch als we zijn, is er niets dat we zouden verbeteren, en je kunt er je lieve Bambi om verwedden dat we teruggaan!
Klik hier om enkele van onze andere campingbeoordelingen te bekijken
