Conventionele radiografische methoden stellen artsen in staat de botstructuur te visualiseren. Zij bieden echter geen informatie over de botmineraaldichtheid (BMD), wat een vroegtijdige diagnose en behandeling van osteoporose kan vergemakkelijken. Botdensitometrie daarentegen helpt om botmineraalverlies in een vroeg stadium op te sporen omdat het een nauwkeurige kwantitatieve meting van de BMD oplevert. Met de nadruk op kwantificering, kortere scantijd en precisie hebben wetenschappers BMD-meetapparatuur ontwikkeld die gebruik maakt van absorptietechniek. Zij ontwikkelden eerst single-energy absorptiometry (enkel-foton absorptiometrie) met behulp van I-125, waarmee de BMD van perifere botten kon worden gemeten. Enkelvoudige-foton absorptiometrie werd vervangen door dubbele-energie absorptiometrie (dual photon absorptiometry ) die gebruik maakte van gadolinium-153. DPA had een grotere nauwkeurigheid bij het meten van de BMD van centrale skeletbeenderen. Er werd ook mono-energetische röntgenabsorptiometrie ontwikkeld, maar deze had beperkingen bij het meten van de BMD van het centrale skelet. In het midden van de jaren tachtig werd dual-energy x-ray absorptiometry (DXA) geïntroduceerd en algemeen geaccepteerd voor de vroege opsporing, behandeling en vervolgonderzoek van osteoporose. Er zijn verschillende redenen voor de populariteit. DXA kan de BMD van de posteroanterieure wervelkolom en heup in veel kortere tijd meten dan DPA, terwijl het ook de BMD van perifere botten kan meten. Andere voordelen zijn de zeer lage stralingsdosis voor de patiënten, de hoge beeldresolutie, de precisie en de stabiele ijking van de instrumenten. De laatste jaren wordt DXA ook toegepast op de laterale wervelkolom voor de dichtheid van trabeculair bot, op het gehele lichaam voor de meting van de totale botdichtheid en voor de bepaling van de lichaamssamenstelling, en op de wervelkolom voor de beoordeling van wervelfracturen. Toch blijven posteroanterior wervelkolom- en heupscans de meest gebruikte toepassingen van DXA, omdat gegevens over het normale BMD-bereik van de skeletgebieden voor verschillende leeftijds-, geslachts- en etnische groepen worden verzameld en met de toestellen beschikbaar worden gesteld, wat de arts het voordeel van een onmiddellijke diagnose biedt.