Bestaat er zoiets als een door de mens gemaakte of natuurlijke blauwe aardbei? Of bestaan er zwarte aardbeien?
Sinds jaren wordt er bericht – ook op zeer druk bezochte websites – dat wetenschappers de rode tuinvariëteit (Fragaria x ananassa en verwante cultivars) hebben genomen en genetisch gemodificeerd.
Maar we hebben het hier niet over een doodgewone GMO-groente of -fruit.
Wetenschappers zouden de zaden van de planten hebben geïnjecteerd met bepaalde genen afkomstig van de Arctische Botvis (Liopsetta glacialis). Het is een vissoort die een ingebouwd natuurlijk antivriesmiddel heeft, dat hem in de poolwateren beschermt.
Antivriesglycoproteïnen of AFGP’s worden ook in een aantal andere koudwatervissen aangetroffen (1). Sommige zeevogels hebben ze. Maar het type dat wordt aangetroffen in de artic flounder – Type I-hyp AFP – zou het meest effectief zijn in het voorkomen van bevriezing.
Als resultaat van de genetische manipulatie hebben ze een neon Crayola blauwe groente gecreëerd, in plaats van het felle rood dat we gewend zijn (ja, aardbeien zijn een groente).
Sommige foto’s zien er paars uit, terwijl andere foto’s van een bijna zwart gekleurde bes zijn. Hoe dan ook, ze zijn heel anders dan een rode aardbei.
Zelfs in het Wikipedia-artikel over het kweken van deze plant staat een alinea over de transgene modificatie met behulp van vissen. Wat hun kleur betreft, dat wordt niet vermeld (2). Snopes zwijgt helemaal over dit GMO brouwsel.
Waarom zou het gemaakt zijn? Omdat de voedingsindustrie een versie wilde die ingevroren kon worden, maar na ontdooien niet meer zou smaken.
Waar te koop?
De mediabronnen beweren dat ze wel gemaakt zijn, maar dat er nog geen blauwe aardbeiplanten te koop zijn voor het publiek.
Wie is de eigenaar? Het is niet Monsanto. Wie wel de eigenaar is van het frankenvoedsel is nooit duidelijk gemaakt in de media rapporten. Naar verluidt hebben de eigenaars echter nog niet besloten wanneer en hoe ze het op de markt willen brengen.
Dus als je de zaden wilt kopen om volgende zomer in je tuin te kweken, heb je pech.
Hoe smaakt een blauwe aardbei?
Omdat het nog niet te koop is, kan ook die vraag niet beantwoord worden, althans dat zegt men. Sommige sites beweren zelfs dat de smaak hetzelfde is als die van de normale rode variëteiten, maar uit hun bewoordingen blijkt dat ze de smaak alleen uit de tweede hand melden, in plaats van hem zelf te eten.
Is het een hoax of is het echt?
Okee, dus we hebben je de elevator pitch gegeven over wat de mensen erover zeggen. Nu de waarheid. Bestaat er echt zoiets als een blauwe aardbei?
Nee. Het is nep.
Zoals veel geruchten, zit er een kern van waarheid in de oorsprong.
Het deel dat waar is, zal u misschien verbazen. Wetenschappers hebben echt gespeeld met het idee om Arctische bot te gebruiken in fruit! Het dateert van meer dan 20 jaar geleden.
De National Agricultural Library van de USDA citeert een artikel in een vaktijdschrift over het overbrengen van het proteïnegen van de winterbot naar de aardbeiplant. Het werd gepubliceerd in 1998. (3)
Twee jaar later werd het ter sprake gebracht in een redactioneel stuk over genetisch gemodificeerd voedsel van The New York Times (4):
“Zo is een antivriesgen van de Arctische bot geïntroduceerd in aardbeien om hun groeiseizoen in noordelijke klimaten te verlengen. Maar in tegenstelling tot wat veel mensen denken, maakt dit de aardbeien niet visachtig…”
Maar zelfs als het ze visachtig zou maken, zouden de bessen dan echt felblauw zijn?
Nee.
Wie de oorspronkelijke bedriegers ook waren, ze wilden blijkbaar de “antivries”-benadering uitspelen door ze te Photoshoppen zodat ze dezelfde nepkleur zouden hebben als de koelvloeistof voor auto’s.
De meeste antivries voor motoren is tegenwoordig neongroen, maar blijkbaar werd die kleur niet exotisch genoeg geacht voor deze grote zwendel.
Of antivries voor auto’s nu fluorescerend blauw, groen, rood, oranje of geel is, het komt niet eens van de actieve chemicaliën. Dat zijn toegevoegde kunstmatige kleurstoffen.
De reden waarom ze de kleuren toevoegen is om de bron van lekken te identificeren. Vergelijkbaar met de geur die aan aardgas wordt toegevoegd (dat eigenlijk geen geur heeft).
Wat de arctische botsoorten betreft, die hebben niet de kleur van Dory uit Finding Nemo. Hun kleur is een saai gedempt grijs.
Dus zelfs als je een van deze GMO groente-vis hybriden eet, zul je het niet kunnen onderscheiden op basis van uiterlijk of smaak, aangezien het geen “visachtige” smaak creëert.
Als je blauwe aardbeien shortcake wilt eten, zal je recept FD&C Blue No. 2 of andere natuurlijke voedselkleurstof nodig hebben. Dito voor zwart.
Voor zover als waarom deze groente van nature rood is versus blauw (zoals bosbessen), heeft het grotendeels te maken met de pH van hun anthocyanen (een klasse van plantaardige pigmenten, die ook een soort antioxidant zijn).
In de eerder genoemde link voor voedselkleurstoffen, laten we je eigenlijk zien hoe je de kleur van rood koolwater kunt veranderen in babyblauw, door de pH te wijzigen met zuiveringszout.
Hetzelfde trucje doen met aardbeiensap werkt echter niet.
Als wetenschappers ze blauw zouden willen maken, zou dat theoretisch mogelijk zijn.
Om dat te doen, zouden ze beginnen met het manipuleren van de genen die verantwoordelijk zijn voor de pH-waarde van het fruit. Door die te veranderen, zouden de kleur en het type anthocyanen die worden geproduceerd, veranderen. Dat is het verschil tussen de anthocyanen in deze vrucht en die in bosbessen.
Om een zwarte aardbei te maken, zou het gebruik van genetische informatie van – duh, de braam – een goede plaats zijn om te beginnen. Maar niemand heeft het nog gedaan, of als ze het gedaan hebben, is het niet openbaar.
Wanneer zal het gerucht sterven?
Zichtbaar, voor altijd. We zijn aanbeland in een nieuw decennium en het houdt maar niet op.
Het helpt niet dat sommige online media geen onderzoek doen en in plaats daarvan melden dat de blauwe en paarse aardbei echt zijn.
Dan heb je hansworsten op plaatsen als YouTube die er een video van 2 minuten van maken, die niet eens een echte video is, maar eerder een zielige diavoorstelling van Photoshop-foto’s verzameld van over het hele web.
Het is duidelijk, link aas om advertentie-inkomsten te genereren voor de auteur van de video. Heb je geen hekel aan zulke video’s?
Om te laten zien hoe eenvoudig dit bedrog is, hebben we elke foto die je in dit artikel ziet persoonlijk gephotoshopt.
Wij zijn behoorlijk slecht met Photoshop, dus als wij het kunnen, kan iedereen het.
Als we onze eigen foto’s niet wilden maken, hoefden we alleen maar op Ebay en elders te kijken, waar je mensen ziet die blauwe aardbeienzaadjes verkopen. Sommigen beweren dat ze roze, geel, zwart, en neon groen bevatten!
Of ze bedoeld zijn als parodie of als grapgeschenk is onduidelijk. Geen van degenen die het te koop aanbieden die we hebben bekeken waren gevestigd in de VS. De zaden werden verzonden uit China, Thailand, Maleisië, de Filippijnen, enz.
Sommige verkopers noemen ze “zeldzame” Afrikaanse blauwe aardbeien. Als je dat op Wiki of ergens anders opzoekt, kom je met lege handen te staan. Een dergelijke soort bestaat niet in de plantkunde.
In plaats van u onze mening te geven over de zaden die online te koop zijn, kunt u de klantenbeoordelingen lezen en zelf de foto’s bekijken, om uw eigen conclusie te trekken.