De atriaal-specifieke ultrarapide vertraagde rectifier K+ stroom (IKur) inactiveert langzaam maar volledig bij gedepolariseerde spanningen. De gevolgen voor de IKur snelheidsafhankelijkheid zijn niet in detail geanalyseerd en de momenteel beschikbare mathematische actie-potentiaal (AP) modellen houden geen rekening met de experimenteel waargenomen IKur inactivatie dynamica. Hier hebben we een geactualiseerde formulering van IKur inactivatie ontwikkeld die nauwkeurig tijd-, spanning-, en frequentie-afhankelijke inactivatie reproduceert. Vervolgens hebben we het menselijke atriale cardiomyocyte Courtemanche AP model aangepast om realistische IKur inactivatie-eigenschappen te incorporeren. Ondanks duidelijk verschillende inactivatie dynamiek, was er geen verschil in AP parameters over een breed scala van stimulatie frequenties tussen de oorspronkelijke en bijgewerkte modellen. Met behulp van het geactualiseerde model toonden we aan dat, onder fysiologische stimulatie condities, IKur niet significant inactiveert, zelfs niet bij hoge atriale frequenties, omdat de transmembraan potentiaal weinig tijd doorbrengt bij spanningen die geassocieerd worden met inactivatie. De dynamiek van het kanaal wordt dus voornamelijk bepaald door de activeringskinetiek. De grootte van IKur neemt af bij hogere snelheden als gevolg van AP veranderingen die IKur activatie verminderen. Niettemin neemt de relatieve bijdrage van IKur aan de AP repolarisatie toe bij hogere frequenties door verminderde activatie van de snelle vertraagde-rectifier stroom IKr. Bijgevolg zorgt IKur-blokkade voor dosis-afhankelijke beëindiging van gesimuleerd atriumfibrilleren (AF) in afwezigheid van AF-geïnduceerde elektrische remodellering. Het toevoegen van AF-gerelateerde ionische remodellering stabiliseert gesimuleerd AF en vermindert de voorspelde antiaritmische werkzaamheid van IKur-blokkade aanzienlijk. Onze resultaten verklaren een reeks experimentele waarnemingen, waaronder recent gerapporteerde positieve snelheidsafhankelijke IKur-blokkeringseffecten op menselijke atriale APs, en verschaffen inzichten die relevant zijn voor de potentiële waarde van IKur als een antiaritmisch doelwit voor de behandeling van AF.