V2-06: Reconstructie van stricturen van de fossa navicularis en de meatus urethralis met behulp van een transversale eiland fascciocutane penis flap (TIFP) met de glans cap techniek

Video

Inleidingen en doelstellingen
Urethrale stricturen waarbij de fossa navicularis en de meatus urethralis betrokken zijn, vereisen de reconstructie van zowel een functionele als een cosmetische uitmonding. Wij beschrijven onze ervaring met ventrale TIFP in de behandeling van distale urethrale stricturen.
Methoden
Tussen 1997 en 2012 ondergingen 46 mannen (gemiddelde leeftijd: 54 jaar) met distale urethrale stricturen beperkt tot de fossa navicularis en de urethrale meatus een ventrale TIFP urethroplastiek met de glans cap techniek. De etiologie van de strictuur was iatrogeen bij 40 (transurethrale resectie van de prostaat of blaastumor) en inflammatoir/idiopathisch bij 6. Op 4 na hadden alle patiënten al meerdere urethrale dilataties ondergaan. De preoperatieve evaluatie omvatte uroflowmetrie met bepaling van het residuele urinevolume, retrograde urethrografie (RU) en voiding cystourethrografie (VCUG), en urethrocystoscopie met een pediatrische ureterorenoscoop. Tijdens de operatie werd een subcoronale incisie gemaakt op de ventrale penishuid en naar beneden gevoerd door de fascia van Buck tot aan de urethra. Fossa navicularis en meatus werden blootgelegd door dissectie van de urethra onder de eikel. De vernauwde urethra werd vervolgens ventraal ingesneden, inclusief de meatus. Een ventrale fasciocutane eilandflap werd gemobiliseerd en aan de randen van de urethrale incisie gehecht, waardoor de urethra werd vergroot om zonder problemen een 24-26F geluidssonde toe te laten. De urethrale katheter werd na 2 weken verwijderd. De patiënten werden gevolgd voor obstructieve symptomen en 3 maandelijkse uroflowmetrische onderzoeken in het eerste jaar en jaarlijks daarna. Genezing werd gedefinieerd als tevredenheid van de patiënt en de afwezigheid van restenose waarvoor aanvullende interventie nodig was.
Resultaten
De lengte van de vernauwing varieerde van 7 tot 25 mm. De gemiddelde operatietijd was 50 min. Bij één patiënt ontwikkelde zich necrose van de flap met daaropvolgende fistelvorming. Genezing werd bereikt bij 43 (93,4%) mannen bij een gemiddelde follow-up van 78 maanden (bereik: 3-144). De procedure mislukte bij 2 patiënten als gevolg van lichen sclerosus, die werd gediagnosticeerd na het recidief en werd behandeld met een 2-fasen urethroplastie van buccale mucosa graft. De gemiddelde Qmax was verhoogd van 7,2 ml/sec preoperatief tot 19,4 ml/sec bij het laatste follow-up bezoek (p=0,001, Wilcoxon teken test).
Conclusies
TIFP is een effectieve techniek voor de reconstructie van urethrale stricturen waarbij de fossa navicularis en externe meatus betrokken zijn. Het herstelt een functioneel en cosmetisch resultaat met behoud van de klierintegriteit. Inflammatoire genitale huidziekten moeten vóór de operatie zorgvuldig worden geëvalueerd om met deze techniek een optimaal succes te bereiken.

Financiering: geen