- Zet consequent en zonder afleiding tijd vrij om de Bijbel te lezen.
- Lees de Bijbel met een plan en een doel.
- Voorbereiden om de Bijbel te lezen door te bidden.
- Lees de Bijbel geduldig en nauwkeurig.
- Stel goede vragen wanneer je leest.
- Bestudeer herhaalde woorden en hoofdthema’s.
- Traceer de gedachtestroom van de bijbelse auteurs.
- Raadpleeg kruisverwijzingen om de Schrift met de Schrift te interpreteren.
- Verbind elke tekst met het evangelie en het grotere verhaal van de Bijbel.
- Verander de tekst die u bestudeert in een gebed.
Zet consequent en zonder afleiding tijd vrij om de Bijbel te lezen.
Twee van de meest acute uitdagingen voor effectieve persoonlijke Bijbelstudie zijn drukte en afleiding. Veel christenen voelen zich te druk om de Bijbel te bestuderen. We weten dat het belangrijk is, maar we haasten ons vaak door onze Bijbellezing in plaats van ruimte te scheppen om stil te staan bij Gods Woord. Bovendien worden we vaak gemakkelijk afgeleid door onze smartphones, die de hele dag door voortdurend e-mails, sms’jes, sociale media en nieuwsupdates in onze ogen afleveren. Onze gehaaste agenda en verdeelde aandacht belemmeren onze ochtend- of avondgebedstijden.
Diegenen die willen beginnen (of opnieuw beginnen) met het bestuderen van de Bijbel zouden er goed aan doen om elke dag regelmatig tijd vrij te maken wanneer de Bijbel open ligt en de smartphone, laptop en TV uit staan. We moeten onthouden – en geloven – dat we elke dag uit Gods Woord moeten horen en dat andere dingen die dringend lijken, kunnen wachten.
Lees de Bijbel met een plan en een doel.
De uitdrukking “inductieve Bijbelstudie” heeft verschillende connotaties. In dit korte artikel verwijst het naar het doelgericht en systematisch bestuderen van Gods Woord op zijn eigen voorwaarden, het observeren van wat de tekst zegt in zijn context, het interpreteren van de Schrift met de Schrift, en het toepassen van de waarheid van Gods Woord op ons leven. Ik leg dit proces graag uit aan de hand van drie L’s: Kijk (Wat zegt deze passage?), Leer (Wat betekent het?), en Leef (Hoe moet ik reageren?).
Ik vind het het meest behulpzaam om inductief door hele Bijbelboeken te studeren, om te zien hoe elk vers, elke paragraaf en elk hoofdstuk op elkaar voortbouwt en bijdraagt aan de gedachtestroom en de theologische boodschap van de bijbelse auteur. Hoewel het mogelijk is om het inductieve Bijbelstudieproces met een kort boek als Philemon of 3 Johannes in één dag te doorlopen, hebben we een plan nodig om langere boeken over een periode van dagen of weken te bestuderen. Of we nu het dagelijkse Bijbelleesrooster van M’Cheyne volgen of ervoor kiezen om één boek tegelijk te bestuderen, een plan geeft orde en richting aan onze persoonlijke studie en helpt ons goede gewoonten te ontwikkelen voor consistente, doelgerichte tijd in Gods Woord.
Voorbereiden om de Bijbel te lezen door te bidden.
Als we eenmaal consistente, ongestoorde tijd en ruimte in onze agenda’s hebben gereserveerd en een plan hebben voor wat we zullen lezen, moeten we bidden dat God onze rusteloze harten zal richten en zijn Woord zal verlichten. Wij geloven dat “de hele Schrift door God is uitgeblazen” (2 Tim. 3:16), en dus hebben we bovennatuurlijke hulp nodig om dit bovennatuurlijke boek te lezen (zie John Piper’s recente boek, Reading the Bible Supernaturally). Overweeg om uw gewone tijd van Bijbellezen te beginnen met enkele van deze gebeden uit Psalm 119:
- “Wees uw dienaar genadig, opdat ik leef en uw woord bewaar.” (119:17)
- “Open mijn ogen, opdat ik wonderlijke dingen aanschouw uit uw wet.” (119:18)
- “Geef mij verstand, opdat ik uw wet houd en mij er aan houd met mijn gehele hart.” (119:34)
- “Leid mij op het pad van uw geboden, want ik heb er behagen in.” (119:35)
- “Wend mijn ogen af van het kijken naar waardeloze dingen; en geef mij leven op uw wegen.” (119:37)
Zelfs met consequente tijd en een weloverwogen plan, zal onze persoonlijke Bijbelstudie geen blijvende geestelijke vrucht in ons leven voortbrengen, als we niet bidden en Gods hulp vragen om Zijn Woord te begrijpen, te geloven en te gehoorzamen.
Lees de Bijbel geduldig en nauwkeurig.
We hebben al verschillende obstakels voor effectieve persoonlijke Bijbelstudie behandeld: drukte, afleiding, doelloosheid, en gebedsloosheid. Een andere subtiele uitdaging waarmee we te maken hebben is vertrouwdheid. Veel doorgewinterde christenen hebben jarenlang de Bijbel gelezen en talloze preken of zondagsschoollessen gehoord. Het is gemakkelijk om in slechte gewoonten te vervallen of het lezen van de Bijbel routine te laten worden, omdat we al bekend zijn met het verhaal en de inhoud van de Bijbel. We moeten het rustiger aan doen en geduldig lezen, treuzelen en mediteren over Gods Woord. We moeten ook nauwkeurig lezen, de details, de logica en de nuances van de tekst opmerken. Wij moeten worden geprikkeld en herinnerd aan wat Gods Woord zegt als wij proberen Gods beloften te geloven, tegen de zonde te strijden en Christus elke dag na te volgen (2 Petr. 1:12). Wanneer we “kijken” of waarnemen wat de Schrift zegt, willen we precies weten wat de tekst zegt en meer zien dan we eerder hebben gezien.
Stel goede vragen wanneer je leest.
Doorbraken in persoonlijke Bijbelstudie beginnen vaak met het stellen van vragen en het zorgvuldig kijken naar de tekst en de omringende context voor antwoorden: wie? wat? wanneer? waar? waarom? hoe? Bijvoorbeeld, als we Filippenzen bestuderen, kunnen we verschillende vragen stellen over het openingsvers. Welk bijbels genre (soort schrift) lees ik?
Philippensen begint zoals de meeste NT brieven met het noemen van de schrijver en de ontvangers, gevolgd door een gebed van dankzegging. Wie stuurt deze brief? Vers 1 geeft ons een eerste antwoord: Paulus en Timoteüs. Maar vanaf vers 3 schrijft de schrijver in de eerste persoon enkelvoud (ik, mijn, en mij), wat suggereert dat Paulus de voornaamste schrijver van de brief is.
Als we verder lezen, ontdekken we dat Paulus vanuit de gevangenis schrijft (Fil. 1:12-14) en van plan is zijn vertrouwde collega Timotheüs te sturen om deze gelovigen spoedig te bezoeken (2:19-24). Hoe worden de zendelingen beschreven? Zij zijn “dienaren van Christus Jezus” (1:1), wat vooruitloopt op de verwijzing naar Jezus zelf als “een dienaar” in 2:7. Waar ligt Filippi? Volgens Handelingen 16:12 is het “een vooraanstaande stad van het district Macedonië en een Romeinse kolonie,” waar Paulus en Silas op hun zendingsreizen kwamen en gearresteerd en gevangen gezet werden.
De inwoners van Filippi waren trots op hun vooraanstaande stad en Romeinse staatsburgerschap, maar Paulus roept de gemeente op om “zich te gedragen als burgers die het evangelie waardig zijn” (1:27, ESV noot) en herinnert hen aan hun hemels staatsburgerschap en hun uiteindelijke trouw aan Jezus (3:20). Waarom dankt Paulus God? Het voegwoord “omdat” in vers 5 introduceert de reden voor Paulus’ dankbaarheid in vers 3: “Ik dank mijn God … vanwege uw partnerschap in het evangelie vanaf de eerste dag tot nu toe.” De apostel legt later uit hoe de Filippenzen de enige kerk waren die Paulus’ moeite deelde en met hem samenwerkte “in geven en ontvangen” (4:14-15). Paulus straalt liefde en genegenheid uit voor deze dierbare heiligen (zie 1:7-8) en dankt God voortdurend en blijmoedig voor hen.
Het stellen van goede vragen helpt ons om actieve lezers te zijn en helpt ons om zelfs in bekende passages nieuwe inzichten te ontdekken.
We moeten bidden dat God onze rusteloze harten wil richten en zijn Woord wil verlichten.
Bestudeer herhaalde woorden en hoofdthema’s.
Een van mijn favoriete strategieën voor inductieve bijbelstudie is het kleurcoderen van herhaalde woorden en hoofdthema’s in een bijbels boek. Lezen met gekleurde potloden en een notitiekaart in de hand heeft verschillende voordelen. Ten eerste zorgt het ervoor dat we langzamer gaan lezen en meer aandachtig en voorzichtig zijn terwijl we de tekst bestuderen. Ten tweede zet het ons aan om elke keer dat we een boek doornemen op zoek te gaan naar nieuwe woorden en thema’s die we nog niet eerder hebben belicht. Ten derde helpt kleurcodering van herhaalde woorden, zinnen en thema’s ons om de nadruk van een bijbelse auteur beter te waarderen.
In mijn eigen persoonlijke studie heb ik ervoor gekozen om me te concentreren op woorden en thema’s die specifiek zijn voor elk bijbelboek. Voor Jesaja gebruik ik bijvoorbeeld een kleur voor “heilig” en “de Heilige van Israël” en een andere kleur voor “verlossing”. In Jeremia traceer ik de beeldspraak van oordeel en herstel die wordt geïntroduceerd in de opdracht van de profeet om “op te richten en af te breken… . te bouwen en te planten” (Jer. 1:10). In Ezechiël heb ik met behulp van kleurcodering de tweeënzeventig keer geïdentificeerd dat God verklaart dat de mensen zullen “weten dat Ik de HEER ben”. In Daniël benadruk ik de thema’s “wijsheid” en “inzicht” en “koninkrijk” en “heerschappij”. In Hosea onderstreep ik de herhaalde verwijzingen naar “hoererij”, “overspel”, en aanverwante uitdrukkingen.
Ik markeer graag mijn ESV Studiebijbel en Griekse Nieuwe Testament. Andere lezers geven er misschien de voorkeur aan om schone kopieën van de bijbelse tekst af te drukken om te bestuderen of om de markeerfuncties op www.esv.org of een bijbelsoftwareprogramma te gebruiken. Wat uw voorkeur ook is, kleurcodering is een eenvoudige maar effectieve strategie om de Bijbel inductief te bestuderen.
Traceer de gedachtestroom van de bijbelse auteurs.
Inductieve bijbelstudie vereist van ons dat we goede lezers zijn, die de gedachtestroom van de bijbelse auteurs proberen te volgen. De woorden, clausules, zinnen en paragrafen in elke passage komen niet tot ons als geïsoleerde verklaringen van waarheden, maar ze zijn met elkaar verbonden in een duidelijke logische volgorde. Goede lezers moeten onderscheid maken tussen hoofd- en bijzinnen en moeten vooral letten op voegwoorden om het hoofdpunt en de bijzinnen van de auteur te kunnen vinden. Bijvoorbeeld:
- En verbindt twee parallelle uitspraken met elkaar.
- Maar introduceert een contrast met de vorige uitspraak.
- Want en omdat introduceren redenen voor wat voorafgaat.
- Daarom introduceert een gevolgtrekking gebaseerd op eerder materiaal.
- Als introduceert een voorwaardelijke uitspraak.
- Zoals introduceert een vergelijking.
- In volgorde dat of dat introduceren doel uitspraken.
In mijn seminarielessen, preekvoorbereiding en persoonlijke studie gebruik ik regelmatig de methoden “arcing” en “phrasing” om de gedachtestroom van de auteur te traceren, vooral bij het bestuderen van de NT brieven. Voor uitleg en voorbeelden van deze benaderingen, zie biblearc.com.
Raadpleeg kruisverwijzingen om de Schrift met de Schrift te interpreteren.
De kolom van kruisverwijzingen die in veel ESV Bijbels is afgedrukt en beschikbaar is op esv.org is een ongelooflijk nuttige bron voor inductieve Bijbelstudie. Deze kruisverwijzingen, aangegeven door superscript letters voor een woord of zin in de tekst, wijzen lezers op een van de vier mogelijke verbanden tussen bijbelse teksten: (1) een citaat van het OT in het NT, (2) een verwijzing naar specifieke woorden of zinnen, (3) een verwijzing naar hetzelfde thema, of (4) een minder directe verwijzing naar een soortgelijk thema.
Bij voorbeeld, als we Marcus bestuderen zien we een aantal kruisverwijzingen in de openingsverzen. Vers 1 verwijst naar Jezus als “de Zoon van God,” en een kruisverwijzing leidt de lezers naar Matt. 14:33, waar 11 aanvullende Schriftplaatsen worden opgesomd die ons begrip van deze belangrijke titel informeren. De kruisverwijzingen in vers 2 wijzen op parallelle passages in Mattheüs en Lucas en geven aan dat Marcus het OT aanhaalt (Mal. 3:1). De kruisverwijzingen in vers 3 wijzen de lezers erop dat Marcus Jesaja 40:3 aanhaalt en benadrukken twee extra parallelle passages in Johannes en Lucas. Deze kruisverwijzingen helpen ons om de Schrift met de Schrift te interpreteren.
Verbind elke tekst met het evangelie en het grotere verhaal van de Bijbel.
Om een bijbelse tekst goed te interpreteren en toe te passen, is het cruciaal om in gedachten te houden waar hij past in het grotere verhaal van de Bijbel. In den beginne schiep God zijn wereld en die was zeer goed. Toen bracht de zonde wanorde, verwoesting en dood voor Gods wereld en de mensheid. Het OT schetst Gods geduld met zijn opstandige verbondsvolk en zijn beloften om zondaars te redden en zijn gebroken wereld te herstellen. Het NT kondigt aan dat God zijn oude beloften heeft vervuld door Jezus Christus, onze Verlosser, te zenden. De Evangeliën verhalen over het leven, de dood en de verrijzenis van de Heiland en Koning Jezus Christus. Handelingen beschrijft hoe Jezus’ volgelingen zijn missie voortzetten door in de kracht van de Heilige Geest het evangelie te verkondigen onder alle volken. De brieven geven apostolisch onderricht aan gelovigen die leven tussen de eerste en de tweede komst van Jezus.
Ik geloof dat zorgvuldige inductieve bijbelstudie en Christus-gerichte bijbelse theologie bij elkaar horen. Wanneer we elk boek situeren binnen het overkoepelende verhaal van de Bijbel, zien we dat de hele Schrift nuttig en relevant is voor gelovigen vandaag. Goedbedoelde Bijbelleesplannen zijn bijvoorbeeld vaak ontspoord in Leviticus. Dit boek lijkt voor veel hedendaagse christenen (althans in Noord-Amerika en Europa) ver van ons leven af te staan. Leviticus biedt echter de essentiële bijbelse context voor het begrijpen van Christus’ offer om verzoening te doen voor onze zonden, zijn priesterlijke voorbede voor zijn volk, en de fundamentele geboden om “uw naaste lief te hebben als uzelf” (Lev. 19:18; Rom. 13:9) en “weest heilig, want Ik ben heilig” (Lev. 11:45; 1 Petr. 1:16).
Ik stel voor om drie vragen te stellen om elke tekst te interpreteren en toe te passen in het licht van het evangelie van Jezus Christus:
- Hoe bereidt deze Schriftpassage voor op het evangelie van Jezus Christus of trekt het de implicaties ervan naar voren?
- Hoe helpt deze passage mij om het evangelie te begrijpen en te geloven?
- Hoe roept deze passage mij op om te leven als een volgeling van Jezus?
Verander de tekst die u bestudeert in een gebed.
Bidden is essentieel voor effectieve persoonlijke Bijbelstudie, omdat ons doel niet simpelweg is om nieuwe informatie te leren, maar om veranderd te worden door het Woord van God. Gebed is waarschijnlijk de meest elementaire manier waarop we op de juiste manier reageren op wat we lezen en het toepassen. We kunnen een Schriftgedeelte omzetten in een gebed tot God:
- Loof God voor wie Hij is en wat Hij heeft gedaan. Vader, u bent de heilige rechter over alle mensen. Toch hebt U ons niet behandeld zoals onze zonden verdienen, maar U hebt ons vrijgekocht door het kostbare bloed van Uw eigen zoon. Dank U, Heer! (1 Petr. 1:17-19)
- Belijdt uw zonden die zijn Woord openbaart. Heer, uw woord roept ons op om heilig te zijn in al ons gedrag, maar wij zijn tekortgeschoten in onze daden, onze woorden en onze gedachten. Vergeef ons, Vader. (1 Petr. 1:14-16)
- Vraag God om nieuwe barmhartigheden en hulp. Heer, wij willen geloven in het goede nieuws dat ons verkondigd is. Wij hebben uw hulp nodig om huichelarij, afgunst en andere zonden die U onteren weg te doen. Geef ons kracht om uw voortreffelijkheden te verkondigen, opdat anderen uw reddende barmhartigheid leren kennen. (1 Petr. 1:25-2:10)
Bidden door de Schrift helpt ons om oppervlakkige of op onszelf gerichte petities te vermijden. Het helpt ons om Gods waarheden te verinnerlijken en te overdenken en het leidt ons om te bidden in overeenstemming met zijn wil. En het bidden van de Schrift brengt ons in een diepere gemeenschap met, vreugde in, en gehoorzaamheid aan onze glorierijke God die ons genadig zijn Woord heeft gegeven.
Brian J. Tabb (PhD, London School of Theology) is academisch decaan en universitair hoofddocent Bijbelse studies aan het Bethlehem College & Seminary. Hij is algemeen redacteur van Themelios en de auteur van All Things New en Suffering in Ancient Worldview. Hij is tevens ouderling in Bethlehem Baptist Church in Minneapolis. Brian woont met zijn vrouw, Kristin, en hun vier kinderen in St. Paul.
U introduceert de ‘ESV Journaling New Testament, Inductive Edition’
September 02, 2018
Deze nieuwe editie is bedoeld om u ruimte te geven om dieper te gaan in uw studie van Gods Woord.